Enneagram opleiding

Meer weten             Inschrijven

Wedstrijdverhaal Imde B - Zavel

Beste lezer

eindelijk is het weer zover! De Kerstperiode is voorbij, we kunnen weer met z’n allen in de file staan, werken en voetballen. Een kleine prijs als je het mij vraagt voor de enorme wederdienst die Vadertje Staat ons vergunt: die kleine rotzakken moeten weer naar school! Driewerf hoera.

Aangezien we dit jaar met het cijfer 2017 bestempelen en dat vooralsnog een oneven getal is, weet de voetbalfan al hoe laat het is. In oneven kalenderjaren staat immers de weinig populaire en zeer hinderlijke Africa Cup of Nations op het programma. En inderdaad, beste lezer, ook VK Zavel telde afgelopen zondag maar liefst 4 afwezigen:

wegens interlandverplichtingen

•     Kejo Van Asbroeck (bloemeneiland Madeira)
•     Jonathan Vercauteren (São Tomé en Principe – thuisland van de griep)
•     Kenneth Laroy ( Île de Réunion – omdat ik hard naar de reünie uitkijk)

niet wegens interlandverplichtingen maar omdat het een kleine rotzak is die blijkbaar niet op tijd terug naar school moest

• Bart de Boitselier

·         

      Uiteindelijk vond coach Segers nog 12 woestelingen bereid om richting Imde te stormen en aldaar het plaatselijke B-team te bekampen. Dat elftal heeft dit seizoen nog maar weinig potten gebroken en telt 0 punten. Het verwondert dan ook niet dat Zavel de match stevig in handen nam, vooral loerend op uitbraken via de snelheid van onze aanvallers. Afwerken bleek aanvankelijk nog wat te veel gevraagd en dus bleef de spanning te snijden. Zeker wanneer na Imdes enige uitgespeelde kans hun spits de 1-0 kurkdroog in doel schoot. Gelukkig had de ref van dienst het vorige wedstrijdverhaal gelezen en keurde hij de goal af wegens ongepast “ja laat” roepen. Toch wel een rare beslissing maar Gino verzekerde iedereen dat zonder die uitroep hij de bal zeker weggewerkt had en iedereen geloofde Gino. Voorwaar een mooi Kerstmoment in deze barre tijden.

Net voor de rust sloeg Steves motor nog eens aan en liep hij gezwind alle verdedigers van Imde in de vernieling. Ook de doelman kon niet meer op tijd tussenkomen en dus liep onze spits de bal vlotjes in doel, riep helemaal niets richting medespelers of tegenstanders en kon de ref niet anders dan de 0-1 goedkeuren. Goed stil gebleven, Steve!

Na de rust werd de wedstrijd al snel in een definitieve plooi gelegd door een wondermooi doelpunt. Steve – alweer hij – trapte een hoekschop die aan de technische perfectie grensde. Lang geleden dat ik nog zo’n mooie curve in een trap gezien heb! Het enige dat Gino nog moest doen was de bal van achter zijn lichaam met het hoofd in de winkelhaak koppen, waarbij de bal met een boogje een verdediger op de lijn verschalkte. Kinderspel dus, na zo een goede hoekschop…En nog was de Steve Collyns show niet afgelopen want ook bij de 0-3 stond hij op de goede plaats en tikte rustig binnen.

Scoren van dichtbij was blijkbaar het motto van de dag. Jesse kon ook tot in de kleine rechthoek doordringen om daar de vierde binnen te koppen. En dan was er nog Mike om de vijfde binnen te schuiven, waarbij we vooral de verdediger onthouden die gracieus op zijn smikkel dook toen hij dit doelpunt wou vermijden. Toegegeven, het was glad op het veld, maar dan neem je beter geen risico’s, vent. Die wijze raad komt niet uit mijn brein, maar is wel een vintage Niko Bogemans advies. Hij bleef bij een verwaaide voorzet rustig aan de grond genageld staan en liet Imde toe om ook eens te scoren. Een blessure vermeden en een leuk Kerstcadeautje voor de tegenstander, meer moet dat niet zijn!

Volgende week spelen we alweer op kunstgras tegen een ploeg die voor ons zijn naam niet altijd waarmaakt: Amigo’s de Asturias. Bij winst schuift Zavel overigens door naar de tweede plaats, dus come on you oranges!