maandag 26 december 2016

Wedstrijdverhaal Porei - Zavel

Beste lezer,
tweede kerstdag is toch wel een verloren dag, dus heb ik speciaal tot vandaag gewacht om jou het verhaal van de wedstrijd Poreistampers – Zavel te geven. “Donnerwetter,” hoor ik de lezer uit de Oostkantons al vloeken, “Boxing Day ist ein Feiertag!” Want inderdaad beste lezer, in Duitstalig België gaat vandaag wegens een officiële feestdag de riem eraf. En je zal het toch altijd zien: mijn nieuwste poetsman Bienvenu Dieumerci Mutombo blijkt volgens 2 van zijn 3 paspoorten inwoner van respectievelijk Eupen en Malmedy te zijn. Gelukkig heeft Fadoua mijn welgemeende excuses aanvaard en komt zij morgen opnieuw langs. Vooral de zinsnede Fadoua, kuisen doe je niet met een bezem of vuilblik maar met jouw hart heeft haar opnieuw over de streep getrokken. De domme kalle.



Terug naar het voetbal waar met Poreistampers een stevige tegenstander op Zavel stond te wachten. Met een perfect parcours in de huidige competitie, prestaties waar délégués hartaanvallen van krijgen en het hieraan gekoppelde zelfvertrouwen leek Asse een haast onneembare burcht voor de Zavelse ridders. We kozen dan ook zonder schaamte voor de beste aanval: de verdediging. Porei kreeg de bal en kwam aanvankelijk niet verder dan een aantal afstandsschoten die Niko moeiteloos uit doel keek. Een piepkleine mogelijkheid voor Zavel leidde niet tot een doelpunt aangezien ikzelf de bal via een perfecte Gauss curve richting vuilnisbakken van restaurant ’t Kelderke keilde. 
De kwatongen die daardoor beweren dat ik naast mijn fysieke capaciteiten stilaan ook mijn technische vaardigheden verloren ben, zijn er overigens aan voor de moeite. Dit was een welbewuste wraakactie! Vorige week ging ik met razende honger in voornoemd restaurant binnen om er de idiote vraag “Is het voor een tafel, mijnheer?” te beantwoorden met “Nee madam, ik eet wel op de vloer…”. Lachen en giechelen, ik doe het graag, maar als ik honger heb, gaat het toch best vooruit.
Van vooruit gaan gesproken, zodra Porei een eerste opening in onze verdediging vond, ging het ook goed vooruit. Binnen de 10 minuten stond er 4-0 tussenstand op het bord, wat toch wel een deprimerende tussenstand is. De scheidsrechter wou de boel wat opvrolijken en floot niet toen een tegenstander “ja” riep. Dat is volgens een ietwat domme voetbalregel verboden en de man in het zwart werd hier door Zavel duidelijk op attent gemaakt. Toen iets later een Porei “ja laat maar” riep, mocht het spel opnieuw doorgaan want quote “ah, ja laat maar mag ook niet, dat hebt ge niet gezegd hé mannen!”. Hilarisch scheids, ik rolde over de vloer.
Na de rust, waarin er enkel iets gebeurde dat mogelijk is wanneer je teveel potjes van jouw baby’s eten opeet MIKE, ging het spel opnieuw eentonig verder en scoorde Porei 5-0. Een plotse opflakkering van Zavel was wel nodig en wat waren we dan ook blij toen een voorzet pardoes in doel dwarrelde. 5-1 en doelpuntenmaker onbekend, al beweerd Gino Czernia Segers wel stellig dat hij de bal het beslissende duwtje gaf. Op z’n zachtst gezegd miskeek de plaatselijke doelman zich wel op deze bal want zijn reactie beperkte zich tot het roepen van een laconieke laat maar. Gelukkig floot de ref geen overtreding!
Even later kon Zavel tot verbazing van gans Asse opnieuw juichen want een flitsende aanval van Mike (assist), Steve (doelpuntenmaker) en Bjorn (heel het spel in ’t oog gehouden) werd met een doelpunt beloond. Porei kreeg er stilaan genoeg van en scoorde nog 3x vooraleer de wedstrijd te besluiten. Met een 8-2 einduitslag kon uiteindelijk iedereen tevreden naar huis en de winterstop in.

Volgende keer reizen we voor de 71ste keer op 2 seizoenen tijd naar Imde. Ditmaal spelen we tegen Imde B, een ploeg die vooralsnog al haar 8 competitiewedstrijden verloor. Altijd een zware klus voor Zavel, dat soort tegenstanders en dus spanning verzekerd!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten