deze week wordt uw wekelijkse stukje proza wellicht wat donkerder dan gewoonlijk. Het gaat me namelijk niet zo goed de laatste tijd. Het is weer september en de dagelijkse, grijze sleur van het bestaan komt dan aan de oppervlakte. Bovendien komt ook mijn vrouws meervoudig persoonlijkheids-syndroom terug en... ik krijg het bijna niet geschreven... ER ZIT GODVERDOMME WEER GEENEEN BIJ DIE TREFFELIJK KAN KOKEN! Gelukkig zijn er nog de voedzame en voortreffelijke gerechten die VK Zavel ons serveert. Alleen jammer dat het met dat VK Zavel ook altijd hetzelfde verhaal is.
Zo speelden we afgelopen week tegen Skippy. En net als zowat alle vorige matchen in ons 50-jarig bestaan waren er onverwachte afwezigen. Jullie zouden jullie moeten schamen, afwezigen, zo'n leuke bende in de steek laten! Natuurlijk is Nathan M'Fulu verontschuldigd, die jongen had nog niet alle inentingen tegen ons tropisch veld gekregen.
Over de wedstrijd zelf kan ik ook kort zijn. We waren beter op alle vlakken. En dan kijken jullie naar mij om er een verhaal van te maken zeker? Allée ok dan, nog een laatste keer.
Zavel nam van meet af aan de wedstrijd in handen, beste lezer. Het duurde dan ook niet lang vooraleer Steve een knap uitgetikte aanval feilloos in doel besloot. Steve en getiktheid: het blijft een uitstekende combinatie. De honger van de Zavelse wolven was hiermee echter nog niet gestild en alweer een tiki taka aanval later, kwam Mike alleen voor de goal en verdubbelde de voorsprong. Het zou overigens zowat de laatste actie van de oudste Mesens broer zijn, want even later viel hij in een put en was voor hem de game over. Op het eerste zicht leek het overigens met zijn blessure mee te vallen, dixit zijn "naar spoed gaan, zot en in de plaaster zitten zeker" uitspraak. Op maandag zat hij echter effectief in een plaaster, wat de aloude stelling bewijst dat in een put vallen erger is voor Franstaligen dan voor ons, normale mensen.
Gelukkig voor de wedstrijd was er nog Mesens jr, die de tweede helft nog wat kleur gaf. Jesse - voor de vrouwelijke lezer is hij overigens nog steeds vrijgezel en niet van plan u met ambetante jongeren op te zadelen - begon nog rustig aan zijn queeste en tikte een vrijschop van Steve in de rebound binnen. In deel 2 daarentegen was een tomeloze furie zijn deel en poeierde hij zelf een vrijschop staalhard in doel. Ergens daartussen of daarvoor of daarachter had Steve ook nog twee maal gescoord en zijn seizoenstotaal op een Messiaanse 6 uit 2 wedstrijden gebracht.
Jawel, beste lezer, het is weer van dattum. Jesse, Steve, Steve, Jesse, Mike.... pff de namen in het verslag blijven steeds dezelfde. Daarom zullen we vanaf volgende week telkens de speler van de week aan u voorstellen en het wedstrijdverslag beperken tot een absoluut minimum. Nu moet ik naar de vergadering van Zavel waar wellicht beslist wordt dat mijn stadionverbod al lang over tijd is, dus het voorgaande is uiteraard mits toestemming van het bestuur, de driekoppige draak die nog de emmer is die me gaat doen overlopen naar een andere ploeg.
Prettige dag nog en wees lief voor elkaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten