dinsdag 13 september 2016

Wedstrijdverslag Smeerebbe - VK Zavel

Beste lezer,

hoe vaak komt u in Geraardsbergen? Persoonlijk beperk ik mijn bezoeken aldaar tot het absolute minimum want jawel... In een ver en grijs verleden werd uw reporters hart in deze Vlaamse Sin City gebroken. De jonge deerne in kwestie is - haar rondborstigheid ten spijt - al lang vergeten maar haar mama en vooral diens verwelkomende woorden "Als ge gij graag ne pita hebt, zal ekik u daar achter gaan mijne jongen," zijn herinneringen aan een mooie jeugd. Een voetbalwedstrijd in deelgemeente Smeerebbe is dan ook geen pretje voor uw reporter, beste lezer, maar de plicht gaat voor alles. En trouwens, ook zonder mama Godelieve zijn de pita’s blijven komen dus who cares, yolo en ly Els De Schepper!



Er was vooraf wel nog een sprankeltje hoop dat de trip dit jaar niet zou doorgaan. Smeerebbe startte het seizoen namelijk met een stilgelegde wedstrijd wegens te weinig spelers en een forfaitnederlaag, ook al wegens te weinig spelers. Wegens genoeg spelers (13 stuks om precies te zijn) kon de clash met Zavel toch plaatsvinden. Tja, populariteit is en blijft een vloek.

Het enthousiasme bij de thuisploeg verstomde echter algauw. Vanaf minuut één nam Zavel het heft stevig in handen en ging met vlot passenspel richting het vijandelijke doel. Scoren lukte aanvankelijk niet maar voor de tweede week op rij bracht een oefening van op training redding. Waar Jesse donderdag nog door ploegmakker Jimmy omhoog geschoffeld werd, namen ditmaal de Smeerebbe verdedigers de honneurs waar. Bjorn Everaert, steeds minder fuifbeest op zaterdag en steeds meer gerespecteerd op zondagmorgen, bespaarde ons een eventuele gemiste strafschop en schoof in het geharrewar de 0-1 knap binnenkant voet binnen. In alle ernst: hou dit vol Bjorn, het wordt beter en beter makker.

Iemand die niet echt beter wordt, is Mike. Hij is namelijk al erg goed. Snel na de openingstreffer soleerde hij voorbij een zevental verdedigers om de bal ook al beheerst binnen te leggen en de voorsprong te verdubbelen. Al die beheersing begon voor sommigen net iets teveel te worden en dus botsten Jesse en Bjorn maar eens lekker op mekaar. Bjorn kwam de klap niet te boven en liet zich vervangen. Ik zal hier zeker niet wekelijks de wissels in detail bespreken, beste lezer, maar deze moet er gewoon in. Eerst en vooral omdat na de wissel de Zavelse flanken door het illustere duo Segers-Heymans bevolkt werden. Bijna 200 kg aan flanken, menige vleeskoe kan er jaloers op zijn! Toch hinderde dit de bezoekers niet om rustig te blijven en net voor rust kon Mike de 0-3 binnenkoppen.                                                   

Tijdens de rust voelde Bjorn Everaert zich al wat beter en wou hij opnieuw het veld op. Hoe aanlokkelijk dit voorstel voor trainer Segers ook was, de scheids ging niet akkoord. Getriggerd door deze onrechtvaardigheid begon Zavel furieus aan de tweede helft. Mike scoorde tweemaal en ook Steve deed zijn duit in het zakje, 0-6 en wedstrijd gespeeld. Mogen we overigens aan de tegenstand vriendelijk vragen om niet langer “links, links, hij sjot met links” te roepen wanneer Mike aan de bal komt? We zijn het wel een beetje beu gehoord en je kan het toch niet stoppen. Het is alsof iemand “rond zijn as, rond zijn as, de wereld draait rond zijn as” roept en probeert om de avond te voorkomen. Onbegonnen werk dus.

Mike zelf was ook voldaan en beperkte zich in het laatste halfuur tot alweer een vernietigende dribbel, gevolgd door een onbaatzuchtige assist aan Bjorn Heymans. De sukkelaar was al een paar keer over zijn voeten gestruikeld, dus alweer een mooi teken van teamgeest, camaraderie en lachen met dikke mensen. Tussendoor scoorde Smeerebbe ook twee keer, lees gerust hun verslag als je er meer over wil weten.

Ik besteed liever aandacht aan de volgende wedstrijd tegen Bareel, meteen de opener van de competitie. Want geef toe, beste lezer, het seizoensbegin van VK Zavel mag zeker gezien worden. We vangen zelfs geruchten op dat andere titelkandidaten zich stilaan zorgen maken. Zo lezen we op de Amigos de Asturias website “Este equipo de Zavel es muy dangerrrrrroso” en zou Poreistampers de transferdeadline al wat willen opschuiven om nieuwe spelers aan te trekken. Het wordt de komende weken spannend, beste lezer, blijf het hier vooral volgen.

Behalve volgende week, dan ben ik Spanje.





maandag 5 september 2016

Wedstrijdverslag VK Zavel - Imde C

Beste lezer,

een kleine enquête onder jullie heeft drie zaken aan het licht gebracht:

  • het eerste verslag vonden jullie leuk
  • het tweede verslag vonden jullie niet leuk
  • het derde verslag vonden jullie weer leuk
Als er dus logica bestaat, raad ik u ten stelligste af dit vierde verslag te lezen.

Maar kom, een goed begin is het halve werk. Daar dacht VK Zavel zondag net hetzelfde over, wanneer Mike Mesens (jaja, ditmaal zelfs met achternamen, zo zelfzeker ben ik nu) al in minuut twee op de rechterflank doorstoomde en de bal beheerst met binnenkantje links in doel streelde. Een pracht van een doelpunt, wat nogmaals bewijst dat Mike niet alleen sterk maar ook sluw kan zijn.

Maar de sluwste aller vossen blijkt andermaal coach Gino Segers te zijn, beste lezer. Hoeveel ingestudeerde hoekschoppen heeft u al in de Kuip mogen bewonderen? Wel in Ginos eerste officiële match als trainer was het al van dattum. Dit wonderlijk spektakel waarbij Jonathan Van Ransbeek de bal laag over de grond naar de inlopende Jesse Mesens schuift, die vervolgens een te korte kaats faket waardoor Jonathan met bal en al op en over de tegenstander duikt en zo een (onterechte) penalty uitlokt, verdient een oorverdovend applaus. Aangezien de meesten onder u er zondag niet waren, ga nu even gerust uw gang, beste lezer, ik wacht wel... Zo, dat was leuk. 
Minder leuk was echter Jonathans vervolgactie waarbij hij de elfmeter op de lat knalde. Een unieke kans om na amper 5 minuten de marge te verdubbelen, werd dus de nek omgewrongen.

Imde kreeg er zo stilaan genoeg van en eiste steeds meer balbezit op. Want beste lezer, laat ons niet vergeten, dat deze tegenstander de laatste twee seizoenen telkens verliezend bekerfinalist en runner-up in de competitie was... Losers dus. Grapje jongens, niet meteen kwaad worden. Jullie zijn best ok en hebben alles in huis om een topelftal te worden. Prachtige zet trouwens om jullie ploegafgevaardigde na de wedstrijd in het hokje van de scheids te sturen. Zoals jullie al weten, heeft het geholpen. Wie overigens meer wil weten over deze jongedame, zal ik kort zijn: mijn vrouw leest deze verslagen ook. En dat zegt voldoende.



Terug naar de wedstrijd, waar ondanks de spelsituatie Zavel ook dreigend was. Steve Collyns rende zich de ziel uit het lijf en leek als vanouds weer over meerdere longen te beschikken. Groot was onze verbazing toen Steve ook over een rechtervoet bleek te beschikken en hem gebruikte om de 2-0 van buiten de zestien kurkdroog in doel te schieten. En wie dacht dat Steve daarmee uitverteld was, kreeg lik op stuk wanneer hij ook nog de 3-1 aantekende. Tussendoor had Imde overigens een hoekschop binnengefrommeld, probeer dat maar eens verhalend te beschrijven. Overigens, elke Zavelsupporter concentreerde zich liever op deze ietwat verrassende, maar verdiende overwinning in de maak.

Daar bleek de scheidsrechter het echter niet mee eens. De brave man keek eens rond en dacht: "ik zal er maar een paar een gele kaart geven, dan ben ik er ook meteen vanaf." Aan Zavelse kant kregen Mike en Jesse een gele kaart wegens het spelen onder dezelfde familienaam, wat later grote gevolgen zou hebben. Maar eerst dien ik u nog te vertellen over de aansluitingstreffer. Imde verstuurt een lange bal, die door Bart De Boitselier voorbij doelman Niko Bogemans gekopt wordt. Bart was duidelijk de laatste man en stond bij deze actie meters achter de laatste verdediger. Buitenspel dus, maar ja die ploegafgevaardigde speelt zoals gezegd haar rol fantastisch... 3-2 bij de rust dus.

In het tweede gedeelte had Zavel alles onder controle, tot wanneer Jesse eerste - en toegegeven stevige - overtreding tot zijn tweede kaart en de uitsluiting leidde. Imde had nog 25 minuten met een man meer en dat bleek net iets teveel van het goede. Met een frommelgoal en een mooi uitgespeelde actie twee minuten voor tijd, boog deze jonge ploeg de achterstand om in een 3-4 overwinning.

Belangrijker dan de tweede helft en de eindstand is de les die VK Zavel hieruit kan trekken. Onze boys in orange staan verder dan verwacht en zullen ook dit seizoen weer menig tegenstander pijn doen. Dit laatste wel op voorwaarde dat iedereen er zijn hoofd bij houdt tijdens de match en gezond blijft. Wat dat betreft, geeft uw reporter alvast het goede voorbeeld, door om 16u thuis te komen en al om 17u te slapen. 

Met de kippen op stok heet dat, beste lezer. 


zaterdag 3 september 2016

Sire, il y a des Belges

Beste lezer,

eind juni 2016 beledigde Carl Huybrechts heel wat landgenoten. Hij haalde het namelijk in zijn hoofd om de toen heersende Rode Duivels gekte als hetze te benoemen. Kwaad opzet om eerlijke, hardwerkende flaminganten een rad voor de ogen te draaien. Koren op de molen van de Walen en andere België-mindede doppers, die alras teruggrijpen op enkele arme drommels die in rood-geel-zwart de overwinning op Hongarije vieren. Belgicisme vergelijken met Halloween of elke andere rage, hoe haalt deze eens zo ravissante krullenbol het in zijn hoofd!

Eerst en vooral beste lezer: was u beledigd door Carl Huybrechts? Persoonlijk hecht ik nog meer waarde aan de maatschappelijke beschouwingen van mijn buurman Kamiel Vandeweghe, wiens meest gesmaakte politieke visie luidt: "Voor ne rooie moet ge stoppen, voor ne groene doorrijden en voor nen oranje mag je zelf kiezen". Al kan Kamiel het ook over de werking van de verkeerslichten gehad hebben. Reageer zeker even via de fansite, Kamiel.

Ondertussen zijn we 9 luttele weken -  maar vooral een nederlaag tegen Wales en een Spaanse bolwassing later - en wat blijkt? Carl had het ondanks alles - Antwerpenaar, krullenbol, blond, hautain - misschien nog niet bij het verkeerde eind. Want één van de Belgische symbolen, datzelfde nationale voetbalelftal, kreeg tijdens de wedstrijd een striemend fluitconcert over zich heen. Ik tel 0 nationale driekleuren in het straatbeeld om onze jongens moreel te steunen. Maar betekent dit dan weer dat er geen Belgen bestaan?

Het tegengestelde lijkt me net wel van toepassing. We hebben met zijn allen gejuicht als het goed ging en hadden tegelijkertijd toch wel bedenkingen bij onze ambities. De finale halen, och kom, de halve finale moet al goed genoeg zijn. En eigenlijk spelen we toch niet zo goed, maar Wilmots heeft er wel een ploeg van gemaakt. Olala, een sudden death wedstrijd tegen de Magyaren, daar gaan we veel conclusies uit kunnen trekken. Want nu is dat elftal niet zo goed meer, maar in de Middeleeuwen was Hongarije een machtig land, dus hou daar maar rekening mee. Kijk, we verslaan hen met 4-0! Wij worden kampioen, wij worden kampioen!

We hebben met zijn allen gekeken naar België-Wales. Stilte tijdens de wedstrijd, de ploeg aanmoedigen, want ze hebben het moeilijk. Kiezen tussen één van onze vele strijdliederen zoals Tous ensemble, on est chez nous of... Tja dat is het zo een beetje. Waar is dat feestje is minder toepasselijk als je overspeeld wordt. Liever stil zijn, kijken, pas juichen wanneer de wereld niet met ons kan lachen omdat we te vroeg zouden gejuicht hebben. En na afloop: kwaad zijn. Niet weten hoe het beter moet, maar toch zeggen dat het niet goed was. Wilmots buiten? Ja, nee, ja, nee... Dat moet de Bond beslissen. Maar dat die Courtois toch ook maar oplet wat hij zegt! De ploeggeest ondermijnen, waarom val je iemand zo in het openbaar aan? Dat doet een Belg niet.

Na België-Spanje roepen we. Quotes die ons typeren, vliegen door de ether. Onder Wilmots was het niet slechter, dus haal hem terug. Fantastische mensen, het was niet goed, maar nu is het niet beter, dus laat ons terugkeren naar niet goed. Wilmots was een echte Belg, die sprak Nederlands en Frans. Geef gerust die Oostkantons terug aan de Pruisen, we moeten ze niet. Tenzij ze zich aanpassen en niet langer hun eigen taal spreken. Kies een van onze talen, we hebben er toch twee en als je de dialecten meetelt zelfs elvendertig. Martinez heeft tijd nodig en was de beste die we budgettair kunnen krijgen. Je had deze onderhandelingen nooit op budget moeten voeren. Zeg tegen Mourinho dat hij wereldkampioen kan worden en hij zal aandachtiger luisteren dan wanneer je een cv'tje verwacht.

Et nunc? Er zijn Belgen, 11 miljoen in omloop en hun aantallen lopen op. Horden besluiteloze doch goed bedoelende drommels, onder de kerktoren mensen bevolken onze natie en houden veilig het hoofd onder het maaiveld. Ze spreken een taaltje dat men twee dorpen verder vaak met moeite nog herkent, maar verwachten wel dat nieuwelingen zich moeiteloos integreren. Ze hebben bang, weten niet goed van welk hout pijlen te maken en laten maar wat over zich heen lopen; Napoleon en Wellington hebben intussen duizenden minder bekende opvolgers die ons land als slachtveld kiezen om hun strijd te beslechten.

Wat moeten we dan doen, beste lezer? Wel niets, just be. Dat is al meer dan genoeg. De wereld heeft ons allemaal en jou specifiek zeker nodig. Bovendien levert deze ingesteldheid ons een enorm voordeel op: de dag na Carl Huybrechts' misselijkmakende optreden, kan de media je niet verder martelen en fuckin' Milow op het scherm laten reageren.