een kleine enquête onder jullie heeft drie zaken aan het licht gebracht:
- het eerste verslag vonden jullie leuk
- het tweede verslag vonden jullie niet leuk
- het derde verslag vonden jullie weer leuk
Als er dus logica bestaat, raad ik u ten stelligste af dit vierde verslag te lezen.
Maar kom, een goed begin is het halve werk. Daar dacht VK Zavel zondag net hetzelfde over, wanneer Mike Mesens (jaja, ditmaal zelfs met achternamen, zo zelfzeker ben ik nu) al in minuut twee op de rechterflank doorstoomde en de bal beheerst met binnenkantje links in doel streelde. Een pracht van een doelpunt, wat nogmaals bewijst dat Mike niet alleen sterk maar ook sluw kan zijn.
Maar de sluwste aller vossen blijkt andermaal coach Gino Segers te zijn, beste lezer. Hoeveel ingestudeerde hoekschoppen heeft u al in de Kuip mogen bewonderen? Wel in Ginos eerste officiële match als trainer was het al van dattum. Dit wonderlijk spektakel waarbij Jonathan Van Ransbeek de bal laag over de grond naar de inlopende Jesse Mesens schuift, die vervolgens een te korte kaats faket waardoor Jonathan met bal en al op en over de tegenstander duikt en zo een (onterechte) penalty uitlokt, verdient een oorverdovend applaus. Aangezien de meesten onder u er zondag niet waren, ga nu even gerust uw gang, beste lezer, ik wacht wel... Zo, dat was leuk.
Minder leuk was echter Jonathans vervolgactie waarbij hij de elfmeter op de lat knalde. Een unieke kans om na amper 5 minuten de marge te verdubbelen, werd dus de nek omgewrongen.
Imde kreeg er zo stilaan genoeg van en eiste steeds meer balbezit op. Want beste lezer, laat ons niet vergeten, dat deze tegenstander de laatste twee seizoenen telkens verliezend bekerfinalist en runner-up in de competitie was... Losers dus. Grapje jongens, niet meteen kwaad worden. Jullie zijn best ok en hebben alles in huis om een topelftal te worden. Prachtige zet trouwens om jullie ploegafgevaardigde na de wedstrijd in het hokje van de scheids te sturen. Zoals jullie al weten, heeft het geholpen. Wie overigens meer wil weten over deze jongedame, zal ik kort zijn: mijn vrouw leest deze verslagen ook. En dat zegt voldoende.
Terug naar de wedstrijd, waar ondanks de spelsituatie Zavel ook dreigend was. Steve Collyns rende zich de ziel uit het lijf en leek als vanouds weer over meerdere longen te beschikken. Groot was onze verbazing toen Steve ook over een rechtervoet bleek te beschikken en hem gebruikte om de 2-0 van buiten de zestien kurkdroog in doel te schieten. En wie dacht dat Steve daarmee uitverteld was, kreeg lik op stuk wanneer hij ook nog de 3-1 aantekende. Tussendoor had Imde overigens een hoekschop binnengefrommeld, probeer dat maar eens verhalend te beschrijven. Overigens, elke Zavelsupporter concentreerde zich liever op deze ietwat verrassende, maar verdiende overwinning in de maak.
Daar bleek de scheidsrechter het echter niet mee eens. De brave man keek eens rond en dacht: "ik zal er maar een paar een gele kaart geven, dan ben ik er ook meteen vanaf." Aan Zavelse kant kregen Mike en Jesse een gele kaart wegens het spelen onder dezelfde familienaam, wat later grote gevolgen zou hebben. Maar eerst dien ik u nog te vertellen over de aansluitingstreffer. Imde verstuurt een lange bal, die door Bart De Boitselier voorbij doelman Niko Bogemans gekopt wordt. Bart was duidelijk de laatste man en stond bij deze actie meters achter de laatste verdediger. Buitenspel dus, maar ja die ploegafgevaardigde speelt zoals gezegd haar rol fantastisch... 3-2 bij de rust dus.
In het tweede gedeelte had Zavel alles onder controle, tot wanneer Jesse eerste - en toegegeven stevige - overtreding tot zijn tweede kaart en de uitsluiting leidde. Imde had nog 25 minuten met een man meer en dat bleek net iets teveel van het goede. Met een frommelgoal en een mooi uitgespeelde actie twee minuten voor tijd, boog deze jonge ploeg de achterstand om in een 3-4 overwinning.
Belangrijker dan de tweede helft en de eindstand is de les die VK Zavel hieruit kan trekken. Onze boys in orange staan verder dan verwacht en zullen ook dit seizoen weer menig tegenstander pijn doen. Dit laatste wel op voorwaarde dat iedereen er zijn hoofd bij houdt tijdens de match en gezond blijft. Wat dat betreft, geeft uw reporter alvast het goede voorbeeld, door om 16u thuis te komen en al om 17u te slapen.
Met de kippen op stok heet dat, beste lezer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten