woensdag 30 november 2016

Wedstrijdverhaal Eeksken - Zavel

Beste lezer,

eindelijk weer woensdag, eindelijk weer een wedstrijdverhaal en wat heb ik er zin in! Zeker nu er een nieuwe vrouw in mijn leven is. Haar naam is Fadoua en dan weet je het wel: Pamel is haar heimat niet. Nee nee, beste lezer, Fadoua is van Liedekerke omdat haar ouders dicht bij Brussel maar niet in Brussel wilden wonen toen ze hun woeste Arabische prairies voor ons Belgenland inruilden.   

Omdat kuisen nu eenmaal niet zo prettig is, maken Fadoua en ik er het beste van. We lachen wat af, elke dinsdag tussen negen en drie. Zo is er de episode waarin ik onverwacht thuis kwam en Fadoua, toen ze me aan de voordeur hoorde morrelen, luidkeels riep : "Neen monsieur, ik ben naakt, wacht un instant!". Dat moet je net tegen mij zeggen kind. Na 6 jaar huwelijk storm ik bij elke kans iets naakts te zien als een wilde stier door de gangen. Mijn ontgoocheling was dan ook groot toen naakt in het Arabisch blijkbaar zonder hoofddoek betekent... 

Taallessen dringen zich dus op en daarom oefenen we nu ook samen elkaars moedertaal. Zij weet nu tenminste dat une fourchette een frinket is en geen vork (une fourche voor mijn Franstalige vrienden) en ik leer enkele belangrijke Arabische zegswijzen zoals profiteren (= werken), pikken (= lenen) of djema el fna (= tussen Agadir, Monastir, Oman en Kirgizië rijdt Sadam Hussein op een kameel en die kameel heet Jésus). Het is moeilijk, zeker die laatste, maar het is ook leuk en educatief.


Minstens even leuk doch wat minder educatief zijn de exploten van ons aller VK Zavel. Afgelopen zondag trokken onze helden dapper naar Opwijk om aldaar VK Eeksken partij te geven. Die ploeg bestaat uit een handvol sympathieke jongelui die in de vijfde afdeling een gedeelde eerste plaats innemen en in de beker verrassend tweede in hun poule eindigden. Ze waren dus op spektakel uit, de rakkers en om Zavel op de knieën te krijgen, haalden ze hun geheime wapen boven: een neger. En wat voor een neger, beste lezer, minstens 100 kilo spieren droog aan de haak. 

Waar Jesse van pure angst voor deze imposante medemens braakneigingen kreeg, bleef coach Gino rustig en besloot dan ook maar zijn super heavy weight in te zetten. Ik kon dus weer dat veld op en besloot - eerder dan de fysieke - de psychologische confrontatie aan te gaan. Bij het ruiken van mijn indringende zeepgeur werd onze nieuwe vriend meteen zo onwel dat hij naast Jesse stond te kotsen en geen bal meer raakte. Deze mentale overwinning bracht Mike en Steve voldoende zelfvertrouwen om een mooie 1-2 op te zetten waarbij Mike in één tijd de openingstreffer scoorde. Steve wou echter niet onderdoen en knikte even later een vrije trap van de heroptredende Kris met een heerlijk boogje onder de lat binnen. 

De 0-2 stand leek ons geruststellend en Zavel liet de teugels wat vieren. Eeksken profiteerde en counterde zich meermaals alleen voor doel. Tom was echter bij de pinken en blokkeerde knap een aantal schoten. Wanneer hij echter bij zo'n blokkade ook de speler licht aanraakte, vond de scheidsrechter een strafschop op zijn plaats. Scheidsrechter is in het Arabisch overigens schele aap volgens Fadoua. Rusten bij een 1-2 voorsprong dus.


De tweede helft toonde een volkomen spiegelspelbeeld. Eeksken was het vaakst in balbezit en oefende een steriele druk op ons doel uit. Grote kansen bleven echter uit en dan weet je met Zavel wel waar je aan toe bent. Steve glipte door de buitenspelval en schoof de dubbele voorsprong naast de keeper binnen. Toen zijn mandekker nog stond uit te hijgen, was Steve alweer fluks en fruitig aan de haal en bood Mike zijn tweede van de ochtend aan. De match was gespeeld en dus konden onze jonge spitsen de complimenten van de tegenstander in ontvangst nemen. Die gasten laten zich niet dekken is wel wat twijfelachtig qua compliment maar ik ben ervan overtuigd dat Eeksken het goed meent. 

Het was absoluut een fijne en faire match en dat hadden we nodig na vorige week. Bedankt ook aan de spelers en medewerkers van Eeksken hiervoor. Het was absoluut een goede en verdiende overwinning en dat hadden we nodig. Bedankt aan alle 11 spelers, en in het bijzonder aan gelegenheidsdoelman Tom en gelegenheidsspits Niko, die de blessures opvangen daarvoor. Het was een bekerwedstrijd waardoor we naar de kwartfinale doorgaan en het daarin tegen Flora opnemen... En dat hadden we eigenlijk niet nodig. Maar goed, we zullen zien zei de blinde of zoals Fadoua dat zegt: سنرى !





woensdag 23 november 2016

Wedstrijdverhaal Zavel - Smeerebbe

Beste lezer,

wie bent jij? Ben jij een vriend van de schrijver? Ben jij voetballer? Bij Zavel of ergens anders? Ben jij diegene die vanuit Amerika inlogt om deze column (of wat het ook is) te lezen? Of was dat gewoon Dries, die tijdens zijn VS trip toch de avonturen van zijn ex-club wou volgen? Ben jij dan een ex-speler van Zavel, die bij wat jij de machtswissel noemt zes jaar geleden afhaakte omdat jij plots minder belangrijk dan de ploeg, dan het geheel VK Zavel werd? Ik zal het jou zeggen: jij bent allemaal deze mensen en ook weer geen enkele van hen. Jij bent VK Zavel, één en ondeelbaar, en lees maar eens goed wat jij tegen jezelf te zeggen hebt.

Met de wedstrijd tegen Smeerebbe vorige week kreeg jij een uitgelezen kans om de zegereeks verder te zetten en een vierde opeenvolgende overwinning binnen te rijven. Het begon allemaal vrij normaal, met TrainerJij die ClownJij op de bank zette en daar werden wat grapjes rond gemaakt. Sommige vond je leuk, andere waren dan weer vergezocht, het doet er allemaal niet zo toe. ClownJij’s vrouw was de nacht ervoor op stap geweest en rook wanneer ze thuiskwam naar melkboer, dat soort onzin.

Je kreeg ook jezelf te horen die voor de wedstrijd vroeg om inzet, om strijd zodat we de tegenstander konden overklassen. Even later zag je dat het allemaal niet van een leien dakje liep, er werden kansen gemist, je vond dat jij niet moest doen wat je deed. Je kreeg net voor de rust een cadeautje van de scheidsrechter en een deel van jou zag in dat die mensen dus slechte arbiters zijn, niet tegen jou gekeerd maar gewoon slecht in wat ze als hobby doen. Een deel van jou vindt dit voldoende belangrijk om er hen week na week op te wijzen en dan verbaasd te zijn dat ze jou niet lusten. Een ander deel van jou ziet in dat ook jij maar een klungelende amateur bent en vergeeft hen graag hun fouten.

Fouten maken we immers allemaal. Ook jouw tegenstanders maken zich soms onsterfelijk belachelijk wanneer ze als 50-jarige imitatie van een hangbuikzwijn jou als 20-jarige uit de match willen houden. En ook jouw 20-jarige zelf is van z’n eerste zonde niet gestorven en geeft het varkentje soms een mep op zijn lange snuit. Verhaaltje uit?

Nee beste jij, zo zit jij niet in mekaar. Want jij bent ook een schrijver die inziet dat elk sprookje zijn tegenslag, zijn moment waarop het fout dreigt te gaan nodig heeft. Sneeuwwitje werd perfect opgevoed door haar stiefmoeder, vond een echtgenoot en leefde nog lang en gelukkig? Het lezen niet waard, laat staan dat je het echt wil meemaken. Jij wil verhalen meemaken waarin je suikerziek en al een paar spuiten in je bil pompt en komt voetballen. Jij wil 1-4 achterstaan en seconden voor affluiten de 5-4 binnentrappen. Jij wil aan de kant staan en roepen dat jij de ploeg van ’t stad bent. Jij wil 107 kg wegen en toch belangrijk genoeg zijn om op zaterdag dat telefoontje te krijgen dat je nodig bent. Jij wil eind april zeggen dat het nu genoeg is en stiekem hopen dat je op jouw beslissing terugkomt. Jij wil – als het dan toch een sprookje is – Repelsteeltje zijn, stro in goud weven en realiseren dat je elke zondagochtend in een hooiberg zit.

En dus zal jij volgende zondag om 8u30 richting Opwijk vertrekken. Dat betekent dat jij even lang in de auto zit als de wedstrijd duurt. Dat betekent dat jij uit zondag misschien lessen trekt en misschien niet. Dat betekent dat jij perfect normaal bent, dat je trots op jezelf en alle deeltjes van jezelf mag zijn en jij zondag als herboren zal spelen en Eeksken vermorzelen. En als jij dat niet doet… gooien we toch gewoon Gino buiten, de godverdomse Rene Weiler van Pamel.



vrijdag 18 november 2016

Wedstrijdverhaal Bareel - Zavel

Beste lezer,

tot voor kort was ik dik, grijzend, werkloos, de zoon van zieke ouders/huiseigenaars en mijlenver verwijderd van een basisplaats bij VK Zavel. Vandaag ben ik enkel nog de eerste twee en dus... doodongelukkig aja. Dag overdag TV, dag erfenis en dag rustige zondagvoormiddag lachen met anderen. Nu enkel nog vermageren en ne volle kop haar en de misère kan weer van voor af aan beginnen.

Jawel, beste lezer, afgelopen zondag was het weer van dat: 107 kg Bjorn Heymans op de Zavelse linkerflank. Om het nog extra leuk te maken lag die flank op het immense terrein van Bareel. Dat veld is zo groot dat kantinière Jeanneke geloofd dat Jean-Marie Pfaff er elke week in doel staat. Het arme mensje ziet zelfs het verschil niet tussen El Sympatico en Floribert, naast plaatselijke doelman ook winnaar van VTM's nieuwste talentenshow: Wie wordt de tweede dwerg van links? in de musical Sneeuwkitje. Het helpt natuurlijk ook wel dat Jeanneke nog een andere afwijking heeft. "Is ze zeker wel blind, Bjorn?" vraagt de aandachtige lezer. Welnee aandachtige lezer, dat zou te weinig creatief zijn en dus is Jeanneke een geradicaliseerde moslima die door zo'n smal spleeteke moet kijken en daar zie je nu eenmaal niet veel door. Zo, qua racisme kunnen we ook weer verder.



Over de wedstrijd en zeker de eerste helft valt heel wat minder te vertellen dan over Jeanneke. Doelkansen waren schaars en ook de scheidsrechter verraste niemand door bv. een liedje op zijn fluit te spelen. Af en toe leek hij wel een aria in te zetten, maar wanneer hij richting Wim wees voor een leuke rimshot, bleef deze onbewogen en gingen de voetballers dan maar verder met een vrije trap voor Bareel. Een rimshot is overigens een drumtechniek waardoor je een geluid ala du dum tsss maakt en heeft dus niets met rimmen te maken, een techniek waarmee je een geluid ala Godverdomme Bjorn, laat juf Marijke gerust en zet Rune gewoon aan de schoolpoort af kan produceren van één of andere fascistische directeur in een boerenschooltje.


Enfin, ondanks de weinige spanning op het veld vielen er toch twee doelpunten. Uit protest tegen het Pietenpact weigerde Zavel echter te scoren en dus was het 2-0 voor de thuisploeg. Tijdens de rust gebeurde er gelukkig een mirakel in de vorm van een boodschap van het Anti Racisme Comité. Als we niet langer Zwarte Piet op tv laten zien, mogen we nog steeds lachen met minderheden. Dat was het nieuws dat Zavel nodig had, beste lezer! 

Wanneer de scheids in de tweede helft floot en opnieuw naar Wim wees, kwam deze pijlsnel met een Kumbaya my Lord op de proppen en wees de man prompt naar de stip. Jesse nam het geschenk dankbaar aan en mikte de aansluitingstreffer feilloos in de hoek. Vervolgens kregen we via een hoekschop de bal bij Jonathan V. en die knalde snoeihard overhoeks binnen. En als kers op de taart glipte Jesse in de allerlaatste seconden van de match door de buitenspelval en trapte de 2-3 binnen! 

Triomf en plezier alom bij VK Zavel, beste lezer, dat begrijpt u wel. En dat allemaal dankzij het hierboven vermelde comité, dat zijn voorzitter Wouter Van Bellingen voorop ziet gaan in de strijd tegen rassendiscriminatie. We nodigen Wouter dan ook graag als eregast uit op onze volgende wedstrijd, zondag thuis tegen Smeerebbe. Kan Wouter wel even bevestigen dat hij komt zodat we voldoende AirWicks kunnen voorzien om zijn geur wat tegen te gaan? Grapje hé vriend, dat kan toch? Zolang we Zwarte Piet maar niet gebruiken? Eikel.