Wedstrijdverhaal Eeksken - Zavel

Beste lezer,

eindelijk weer woensdag, eindelijk weer een wedstrijdverhaal en wat heb ik er zin in! Zeker nu er een nieuwe vrouw in mijn leven is. Haar naam is Fadoua en dan weet je het wel: Pamel is haar heimat niet. Nee nee, beste lezer, Fadoua is van Liedekerke omdat haar ouders dicht bij Brussel maar niet in Brussel wilden wonen toen ze hun woeste Arabische prairies voor ons Belgenland inruilden.   

Omdat kuisen nu eenmaal niet zo prettig is, maken Fadoua en ik er het beste van. We lachen wat af, elke dinsdag tussen negen en drie. Zo is er de episode waarin ik onverwacht thuis kwam en Fadoua, toen ze me aan de voordeur hoorde morrelen, luidkeels riep : "Neen monsieur, ik ben naakt, wacht un instant!". Dat moet je net tegen mij zeggen kind. Na 6 jaar huwelijk storm ik bij elke kans iets naakts te zien als een wilde stier door de gangen. Mijn ontgoocheling was dan ook groot toen naakt in het Arabisch blijkbaar zonder hoofddoek betekent... 

Taallessen dringen zich dus op en daarom oefenen we nu ook samen elkaars moedertaal. Zij weet nu tenminste dat une fourchette een frinket is en geen vork (une fourche voor mijn Franstalige vrienden) en ik leer enkele belangrijke Arabische zegswijzen zoals profiteren (= werken), pikken (= lenen) of djema el fna (= tussen Agadir, Monastir, Oman en Kirgizië rijdt Sadam Hussein op een kameel en die kameel heet Jésus). Het is moeilijk, zeker die laatste, maar het is ook leuk en educatief.

Minstens even leuk doch wat minder educatief zijn de exploten van ons aller VK Zavel. Afgelopen zondag trokken onze helden dapper naar Opwijk om aldaar VK Eeksken partij te geven. Die ploeg bestaat uit een handvol sympathieke jongelui die in de vijfde afdeling een gedeelde eerste plaats innemen en in de beker verrassend tweede in hun poule eindigden. Ze waren dus op spektakel uit, de rakkers en om Zavel op de knieën te krijgen, haalden ze hun geheime wapen boven: een neger. En wat voor een neger, beste lezer, minstens 100 kilo spieren droog aan de haak. 

Waar Jesse van pure angst voor deze imposante medemens braakneigingen kreeg, bleef coach Gino rustig en besloot dan ook maar zijn super heavy weight in te zetten. Ik kon dus weer dat veld op en besloot - eerder dan de fysieke - de psychologische confrontatie aan te gaan. Bij het ruiken van mijn indringende zeepgeur werd onze nieuwe vriend meteen zo onwel dat hij naast Jesse stond te kotsen en geen bal meer raakte. Deze mentale overwinning bracht Mike en Steve voldoende zelfvertrouwen om een mooie 1-2 op te zetten waarbij Mike in één tijd de openingstreffer scoorde. Steve wou echter niet onderdoen en knikte even later een vrije trap van de heroptredende Kris met een heerlijk boogje onder de lat binnen. 

De 0-2 stand leek ons geruststellend en Zavel liet de teugels wat vieren. Eeksken profiteerde en counterde zich meermaals alleen voor doel. Tom was echter bij de pinken en blokkeerde knap een aantal schoten. Wanneer hij echter bij zo'n blokkade ook de speler licht aanraakte, vond de scheidsrechter een strafschop op zijn plaats. Scheidsrechter is in het Arabisch overigens schele aap volgens Fadoua. Rusten bij een 1-2 voorsprong dus.

De tweede helft toonde een volkomen spiegelspelbeeld. Eeksken was het vaakst in balbezit en oefende een steriele druk op ons doel uit. Grote kansen bleven echter uit en dan weet je met Zavel wel waar je aan toe bent. Steve glipte door de buitenspelval en schoof de dubbele voorsprong naast de keeper binnen. Toen zijn mandekker nog stond uit te hijgen, was Steve alweer fluks en fruitig aan de haal en bood Mike zijn tweede van de ochtend aan. De match was gespeeld en dus konden onze jonge spitsen de complimenten van de tegenstander in ontvangst nemen. Die gasten laten zich niet dekken is wel wat twijfelachtig qua compliment maar ik ben ervan overtuigd dat Eeksken het goed meent. 

Het was absoluut een fijne en faire match en dat hadden we nodig na vorige week. Bedankt ook aan de spelers en medewerkers van Eeksken hiervoor. Het was absoluut een goede en verdiende overwinning en dat hadden we nodig. Bedankt aan alle 11 spelers, en in het bijzonder aan gelegenheidsdoelman Tom en gelegenheidsspits Niko, die de blessures opvangen daarvoor. Het was een bekerwedstrijd waardoor we naar de kwartfinale doorgaan en het daarin tegen Flora opnemen... En dat hadden we eigenlijk niet nodig. Maar goed, we zullen zien zei de blinde of zoals Fadoua dat zegt: سنرى !