Beste lezer,
afgelopen zondag versloeg Flora B VK Zavel met 3-0. Kansen waren er over en weer maar de spelers van Flora werkten beter af dan de onze. Goed gedaan, Flora, een overwinning waar weinig op af te dingen valt en op basis van jullie sterke punten (een alweer beresterke Dries in de verdediging, duelkracht op het scherp van de snee en scorend vermogen)behaald werd. Persoonlijke felicitaties geef ik graag...
... aan mijn nieuwste vriend Gertjan: Bedankt makker. Het was een waar plezier om op jouw uitdaging kan je met niets anders lachen dan met mijn haar, ezel? in te gaan. Ik denk dat ik ondertussen mijn punt gemaakt heb. Ja, ik kan met veel andere dingen lachen dan met jouw haar, maar kies er nu voor om het allemaal zo te laten. Ik wens je toe dat je op een dag jouw haar kan dragen zoals je het wilt en de kracht hebt om de flauwe opmerkingen van anderen hierover te negeren.
...aan mijn oude vriend Jonas: Proficiat makker. Je hebt ons al veel last bezorgd de afgelopen jaren en deze keer kon je jouw oude broer als postbode belasten om mij een briefje te geven. Ik was weliswaar erg teleurgesteld dat het maar om uittreksels van mijn schrijfsels ging en bijvoorbeeld geen wedstrijdblad van het Panters A-elftal met jouw naam op, maar dat vergeef ik je graag. Geef het mij bij een eerstvolgende gelegenheid, ok?
... aan mijn onbekende Facebookvriend FC Flora: wie ben jij, makker? Ik heb enkele vragen voor jou. Als je dit spelletje wil meespelen, kan je dan aub origineel zijn? Ik noem Flora een bloemenploeg en jij denkt: hoe kan ik Zavel noemen? Dan duurt het blijkbaar maanden voor je op de Gammasite komt en ziet dat daar een zak zavel staan en eureka! Ach wat, ik kan alleen maar hopen dat je bij Gamma was om een degelijke grasmachine te kopen zodat het gras bij de volgende Flora-Zavel niet tot aan onze knieën staat. Tijdens die ontmoeting praat ik graag ook eens over die Midget opmerking. Vergeet nooit dat ik uit eigen naam spreek, geen groepsnaampje nodig heb om me achter te verschuilen en dus ook beledigingen aan andere Zavelspelers niet erg kan smaken.
En nu beste Zavel lezers richt ik me graag weer tot jullie. Ik weet dat jullie niet erg geïnteresseerd zijn in die Flora berichten, maar hey, sommige van die mannen hebben nu eenmaal hun motivatie nodig. Het spijt me trouwens dat sommigen onder jullie door mijn daden in een positie komen waar ze niet willen in staan. Ik zal er in de toekomst rekening mee houden. Zoals mijn voorzitter vaak zegt: is dit schrijven wel een goed idee? Misschien heb je wel gelijk vriend, misschien wel. We zullen zien.
Morgen gaan we met zijn allen naar Amigos de Asturias. Een prachtige ploegnaam vind ik dat. Ware het niet dat de bevolking van Asturië zowat 90% boeren telt en dat betekent uiteraard... laat maar.
zaterdag 28 oktober 2017
woensdag 18 oktober 2017
Wedstrijdverslag Imde B - Zavel
Beste lezer
Leest u ook wel eens het verslag van de jeugdwedstrijden van Sporting Eizeringen? Wellicht niet en dat is maar best ook. Met gevatte zinsneden als “in de tweede helft leek de tegenstander wakker te worden, ook al was het al half twee” haal je het vandaag eenvoudigweg niet. Bovendien krijgt de arme stakker die dat schrijft welgeteld 3 uitslagen doorgestuurd, wat me doet vermoeden dat de meeste ouders nog liever een wedstrijd van hun koters live bijwonen dan een verslag te lezen van deze kluns en dat wil ook wat zeggen in deze egoïstische tijden. Ach wat, omdat Eizeringen toch alles overhevelt wat uit Pamel kan komen, zal ik vanaf volgende week ook deze taak op mijn brede schouders torsen. Marc Straetmans zou bij de bond protest aangetekend hebben omdat ik nog bij DZP aangesloten ben, maar dat komt wel goed. Maar schrik niet, beste lezer, als volgende maandag in Lennikse kringen enkele traantjes vloeien als Julleke Destrooper zijn ouders lezen waarom hij iets meer aandacht voor de ballen onder de douche dan op het veld heeft. Iedere ploeg krijgt de reporter die het verdient...
De vorige zin indachtig moet ik overigens stilaan serieus uit mijn pijp beginnen komen. Winnen dat VK Zavel doet, beste lezer! De sfeer is logischerwijze dan ook opperbest. Hoe kan het in mijn geval ook anders? Weg van vrouw en kinderen, mijn beste vriend/trainer die ons beiden op de bank zet omdat ik zo’n toffe knul ben waar hij altijd wil bij zijn en met het zonnetje op mijn dikke pens genieten van het rustige meesterschap dat Zavel op Imde tentoon spreidde.
Wat een suprematie, beste lezer! In alle onderdelen van het spel waren we de betere van onze tegenstanders. Zo hadden wij bv 2 spelers uit de Balkan meer dan Imde. Betim Murati en Azem Gjonaj heten die jongens. Kerels naar mijn hart, meer kan ik er niet van zeggen. De pret begint al wanneer de délégué van de tegenstander hun naam moet uitspreken. Bé... Betim Mu... waarop ik dan luid Josip Karadzic roep en alle Bosniërs in elkaar duiken van schrik. Jongens jongens, wat kunnen oorlogen toch plezant zijn. Maar goed, wat de wedstrijd betreft scoorde Betim tweemaal in dezelfde hoek. Applaus op alle banken in Imde, wat voor dat armtierige ploegje jammer genoeg één bank betekent, dus qua applaus viel het - net als qua Bosniërs overigens - best mee.
In de tweede helft zou mijn boezemvriend trainer Gino het roer plots helemaal omgooien. Mike vloog naar de flank en Thomas naar de bank. In de spits kwam niemand minder dan Gino zelf en binnen enkele tellen scoorde ons grote voorbeeld een magnifiek doelpunt zoals alleen hij ze kan maken. Een ware ode aan het lelijk doelpunt, gescoord door een ware ode aan lelijke mensen. Bravo Gino!
Het feest was echter nog niet over want Steve scoorde de vierde na mooi voorbereidend werk van Mike. Jawel, beste lezer, er komt maar geen einde aan de wekelijkse knalprestaties van onze jongelui! We hopen met z’n allen dat hun frêle schouders de druk zullen blijven dragen, want de onderstaande Facebook posts van maandag bewijzen dat de roem stilaan problematisch kan worden. Mike houdt zich blijkbaar bezig met het tunen van snelle wagens (rip Sterchele) en Steve krijgt het aan de stok met opdringerige babes.
Vanwege het bestuur en supporterskorps van VK Zavel kan ik u dan ook alleen maar vragen: bent u een opdringerige babe, laat dan Steve gerust. Bent u een snelle wagen, laat dan Mike gerust. Steve laat overigens zelf al snelle wagens gerust, dus dat kan geen kwaad. Tot volgende week maar weer wanneer uw helden proberen om Pamel te heroveren op de Flora boys (en wellicht hun versterkingen die ze tegen ons altijd weer tevoorschijn toveren).
Leest u ook wel eens het verslag van de jeugdwedstrijden van Sporting Eizeringen? Wellicht niet en dat is maar best ook. Met gevatte zinsneden als “in de tweede helft leek de tegenstander wakker te worden, ook al was het al half twee” haal je het vandaag eenvoudigweg niet. Bovendien krijgt de arme stakker die dat schrijft welgeteld 3 uitslagen doorgestuurd, wat me doet vermoeden dat de meeste ouders nog liever een wedstrijd van hun koters live bijwonen dan een verslag te lezen van deze kluns en dat wil ook wat zeggen in deze egoïstische tijden. Ach wat, omdat Eizeringen toch alles overhevelt wat uit Pamel kan komen, zal ik vanaf volgende week ook deze taak op mijn brede schouders torsen. Marc Straetmans zou bij de bond protest aangetekend hebben omdat ik nog bij DZP aangesloten ben, maar dat komt wel goed. Maar schrik niet, beste lezer, als volgende maandag in Lennikse kringen enkele traantjes vloeien als Julleke Destrooper zijn ouders lezen waarom hij iets meer aandacht voor de ballen onder de douche dan op het veld heeft. Iedere ploeg krijgt de reporter die het verdient...
De vorige zin indachtig moet ik overigens stilaan serieus uit mijn pijp beginnen komen. Winnen dat VK Zavel doet, beste lezer! De sfeer is logischerwijze dan ook opperbest. Hoe kan het in mijn geval ook anders? Weg van vrouw en kinderen, mijn beste vriend/trainer die ons beiden op de bank zet omdat ik zo’n toffe knul ben waar hij altijd wil bij zijn en met het zonnetje op mijn dikke pens genieten van het rustige meesterschap dat Zavel op Imde tentoon spreidde.
Wat een suprematie, beste lezer! In alle onderdelen van het spel waren we de betere van onze tegenstanders. Zo hadden wij bv 2 spelers uit de Balkan meer dan Imde. Betim Murati en Azem Gjonaj heten die jongens. Kerels naar mijn hart, meer kan ik er niet van zeggen. De pret begint al wanneer de délégué van de tegenstander hun naam moet uitspreken. Bé... Betim Mu... waarop ik dan luid Josip Karadzic roep en alle Bosniërs in elkaar duiken van schrik. Jongens jongens, wat kunnen oorlogen toch plezant zijn. Maar goed, wat de wedstrijd betreft scoorde Betim tweemaal in dezelfde hoek. Applaus op alle banken in Imde, wat voor dat armtierige ploegje jammer genoeg één bank betekent, dus qua applaus viel het - net als qua Bosniërs overigens - best mee.
In de tweede helft zou mijn boezemvriend trainer Gino het roer plots helemaal omgooien. Mike vloog naar de flank en Thomas naar de bank. In de spits kwam niemand minder dan Gino zelf en binnen enkele tellen scoorde ons grote voorbeeld een magnifiek doelpunt zoals alleen hij ze kan maken. Een ware ode aan het lelijk doelpunt, gescoord door een ware ode aan lelijke mensen. Bravo Gino!
Het feest was echter nog niet over want Steve scoorde de vierde na mooi voorbereidend werk van Mike. Jawel, beste lezer, er komt maar geen einde aan de wekelijkse knalprestaties van onze jongelui! We hopen met z’n allen dat hun frêle schouders de druk zullen blijven dragen, want de onderstaande Facebook posts van maandag bewijzen dat de roem stilaan problematisch kan worden. Mike houdt zich blijkbaar bezig met het tunen van snelle wagens (rip Sterchele) en Steve krijgt het aan de stok met opdringerige babes.
Vanwege het bestuur en supporterskorps van VK Zavel kan ik u dan ook alleen maar vragen: bent u een opdringerige babe, laat dan Steve gerust. Bent u een snelle wagen, laat dan Mike gerust. Steve laat overigens zelf al snelle wagens gerust, dus dat kan geen kwaad. Tot volgende week maar weer wanneer uw helden proberen om Pamel te heroveren op de Flora boys (en wellicht hun versterkingen die ze tegen ons altijd weer tevoorschijn toveren).
donderdag 5 oktober 2017
Wedstrijdverslag Zavel - Imde B
Beste Lander
vorige
donderdag werd jij geboren en dat gebeurde precies op jouw verjaardag.
Proficiat mijne jongen, zo'n synchroniciteit zullen jouw ouders, als volbloed
muzikanten, zeker kunnen appreciëren. Wat wij, de voetbalvriendjes van jouw
papa, van onze kant kunnen smaken, is dat jij en mama zondag nog even langer in
het ziekenhuis moesten blijven. Jaja, flinke vent, de papa speelt bij VK Zavel
en op zondagochtend zijn er andere prioriteiten dan kind & gezin. Het is dan ook een
kleine moeite om in dit verslag jouw papa als wederdienst eens extra in de verf
te zetten. Want wie weet ontpopt hij zich in de nabije toekomst van minzame
soulartiest naar extravagante rock ’n roller, die ergens rond het jaar 2020 (synchroniciteit
remember?) de plaat poetst en het thuis aftrapt. Dan heb je misschien alleen
nog dit verslag om te lezen wat voor een man jouw papa was en denk je wellicht:
als hij met zo ne jan mijn kloten van ne schrijver omging, zal het gene vetten
geweest zijn. Enfin, lang lang geleden, in een land hier ver vandaan was er
eens…
een man halfweg zijn dertiger jaren die van
zijn coach de opdracht kreeg om centraal op het middenveld te spelen. Wim was
zijn naam en even dacht hij: “godverdomme, dat heb ik nog nooit gedaan. Waarom
laat die trainer me nu toch in de waan? Ik zal straks op dat veld weer met
knikkende knieën staan.” Maar Wim was een man van weinig woorden en deed
getrouw zijn plicht. Zonder morren en zeuren aanschouwde hij het gebeuren en gooide
voor de tegenstander de deur der hoop keihard dicht.
In de kleedkamer van de Zavelploeg zat naast
Wim een andere man, die op revanche joeg. Want in tegenstelling tot weleer was
hij vorige week plots geen aanvoerder meer. Maar Kejo, zoals de man zich liet
noemen, maakt ook al van niets een spel en dus kreeg hij zonder verdere poeha
de band weer wel. Zijn tegenstander noemt zich de snelste van het verbond, maar
dankzij Kejo deed hij niet veel meer dan een tamme hond.
Een enorm contrast met Steef, die alweer rond
hoste als een wilde teef. Eerst kon Mike nog scoren, maar die blaast best niet
te hoog meer van de toren. Want Steve scoorde zowel met het hoofd als met links
en bleef telkens ijzig kalm als een sfinx. Imde kon niet mee, olé olé. Zavel
ging volledig los en doelpunten kwamen er nog van Jesse en Jeroen, de sluwe
vos.
Mike daarentegen viel op het einde alweer geblesseerd
uit en nu is het tijd voor dat varkentje met zijn lange snuit…
donderdag 21 september 2017
Vk Zavel - Bareel
Beste lezer
met het bezoek van Bareel C stond de derde wedstrijd van het seizoen op het programma. We hadden al een nederlaag en een overwinning gevierd en dus besloot coach Gino Segers dat het hoog tijd werd... voor een gelijkspel. Die coach Gino toch, hij blijft me elke week weer verbazen. Afgelopen donderdag had hij bijvoorbeeld nog zin in een warme choco en naar het schijnt had de dag nadien in het duistere café Bij Jeannineke een warme choco goesting in hem. Altijd weer avonturen en dolle fratsen met die man en zondag was het weer van dat. Gelukkig heeft hij van voetbal wel verstand, bekijk zijn opstelling hieronder maar even rustig...
... en zeg dan zelf: met zo'n ploeg kan het alleen maar goedkomen.
Het team voerde de wensen van de coach naar behoren uit, trapte niet op doel en bleef in het middenveld wat aanmodderen. Ook de supporters vonden het - met een pintje in de zon - allemaal best en niemand miste dus de afwezigen Bjorn (ontvoering door nieuwe chauffeur), Wim (werk), Jordan (bijwerken tatoeage) en Mike (zure oprispingen van Steves talrijke doelpunten). Maar als een donderslag bij heldere hemel rolde een Bareelista onze linkerflank op en toverde de bal op het hoofd van zijn medespeler voor het openingsdoelpunt.
"Ah maar zo niet hé," brulde coach Gino en taktisch briljant vroeg hij aan Steve om eens op doel te trappen. Meer moet je tegenwoordig aan onze vedette uit Jette niet vragen en vanuit het niets mikte hij de bal voorbij de bezoekende doelman. En zo werd het letterlijk en figuurlijk rust in de Kuip.
Na de rust zou echter blijken dat Steve zich moeilijk kan beheersen. Hij zette zich achter een vrije trap en mikte laconiek naar de verste hoek. De keeper deed zijn befaamde ijzeren hek dat neervalt sprong en Zavel stond zowaar op voorsprong. Coach Ginos plan om zeep helpen, dat zal dan toch zonder mij zijn, dacht Kevin Dellaert. Onze sympathieke slager pakte hespenworst - soms ook bekend als rood - om zo Bareel weer in de match te helpen.
En in de match kwamen ze zeker en vast, beste lezer. Met als kers op de taart een voorzet die met een karate-achtige beenslag in doel verwerkt werd en de bordjes opnieuw in evenwicht bracht. Kabbelen naar het einde van de match en iedereen tevreden, denk je dan. Maar dan... dan beste lezer... komt die bal toch nog eens bij Steve Collyns en wat doet de saucis? Hij verandert in een saucisson jambon (zie boven) en knalt de winning goal tegen de touwen. Match gedaan, afgefloten, fini en Zavel pakt de drie punten.
De slimme lezer weet wellicht intussen dat dit Steves derde hattrick in drie wedstrijden was. In normale omstandigheden mocht hij dus al driemaal de wedstrijdbal mee naar huis nemen, maar bij Zavel zijn ballen goud waard en dus krijgt hij juist niets mee. Hij mag al blij zijn dat de pers na de match hem het woord liet voeren.
Naar zijn eigen zeggen wou hij niet per se die derde goal maken, maar toen hij zag dat de pass van Bjorn Bicky Smalls Heymans kwam, durfde hij niet anders dan scoren. "Wanneer Mike Tyson zei dat hij jouw kinderen zou opeten, dacht je ja het zal wel, maar als Bicky echt honger heeft, pas dan maar op...", aldus onze sympathieke spits. Nu ja, sympathiek, het moet allemaal met wat voorzichtigheid behandeld worden, want beetje bij beetje doemen er sterallures aan de horizon op. Of is het normaal misschien dat Steve zijn eigen voetbalschoenen niet meer meebrengt? En dan op een hautaine manier drie paar past om er de beste voor zijn poezelige voetjes uit te zoeken, hierbij de scheidsrechter die de broodnodige stud controle wil uitvoeren in de wachtzaal zettend? Of is het normaal dat wanneer we hem vragen waaraan zijn nieuwe sportieve succes te danken is, hij steevast naar zijn prille relatie verwijst en zijn medespelers compleet negeert? Ik zeg altijd: wil je vlinders in de buik, steek dan een rups in je reet, dat zeg ik altijd beste lezer.
met het bezoek van Bareel C stond de derde wedstrijd van het seizoen op het programma. We hadden al een nederlaag en een overwinning gevierd en dus besloot coach Gino Segers dat het hoog tijd werd... voor een gelijkspel. Die coach Gino toch, hij blijft me elke week weer verbazen. Afgelopen donderdag had hij bijvoorbeeld nog zin in een warme choco en naar het schijnt had de dag nadien in het duistere café Bij Jeannineke een warme choco goesting in hem. Altijd weer avonturen en dolle fratsen met die man en zondag was het weer van dat. Gelukkig heeft hij van voetbal wel verstand, bekijk zijn opstelling hieronder maar even rustig...
... en zeg dan zelf: met zo'n ploeg kan het alleen maar goedkomen.
Het team voerde de wensen van de coach naar behoren uit, trapte niet op doel en bleef in het middenveld wat aanmodderen. Ook de supporters vonden het - met een pintje in de zon - allemaal best en niemand miste dus de afwezigen Bjorn (ontvoering door nieuwe chauffeur), Wim (werk), Jordan (bijwerken tatoeage) en Mike (zure oprispingen van Steves talrijke doelpunten). Maar als een donderslag bij heldere hemel rolde een Bareelista onze linkerflank op en toverde de bal op het hoofd van zijn medespeler voor het openingsdoelpunt.
"Ah maar zo niet hé," brulde coach Gino en taktisch briljant vroeg hij aan Steve om eens op doel te trappen. Meer moet je tegenwoordig aan onze vedette uit Jette niet vragen en vanuit het niets mikte hij de bal voorbij de bezoekende doelman. En zo werd het letterlijk en figuurlijk rust in de Kuip.
Na de rust zou echter blijken dat Steve zich moeilijk kan beheersen. Hij zette zich achter een vrije trap en mikte laconiek naar de verste hoek. De keeper deed zijn befaamde ijzeren hek dat neervalt sprong en Zavel stond zowaar op voorsprong. Coach Ginos plan om zeep helpen, dat zal dan toch zonder mij zijn, dacht Kevin Dellaert. Onze sympathieke slager pakte hespenworst - soms ook bekend als rood - om zo Bareel weer in de match te helpen.
En in de match kwamen ze zeker en vast, beste lezer. Met als kers op de taart een voorzet die met een karate-achtige beenslag in doel verwerkt werd en de bordjes opnieuw in evenwicht bracht. Kabbelen naar het einde van de match en iedereen tevreden, denk je dan. Maar dan... dan beste lezer... komt die bal toch nog eens bij Steve Collyns en wat doet de saucis? Hij verandert in een saucisson jambon (zie boven) en knalt de winning goal tegen de touwen. Match gedaan, afgefloten, fini en Zavel pakt de drie punten.
De slimme lezer weet wellicht intussen dat dit Steves derde hattrick in drie wedstrijden was. In normale omstandigheden mocht hij dus al driemaal de wedstrijdbal mee naar huis nemen, maar bij Zavel zijn ballen goud waard en dus krijgt hij juist niets mee. Hij mag al blij zijn dat de pers na de match hem het woord liet voeren.
Naar zijn eigen zeggen wou hij niet per se die derde goal maken, maar toen hij zag dat de pass van Bjorn Bicky Smalls Heymans kwam, durfde hij niet anders dan scoren. "Wanneer Mike Tyson zei dat hij jouw kinderen zou opeten, dacht je ja het zal wel, maar als Bicky echt honger heeft, pas dan maar op...", aldus onze sympathieke spits. Nu ja, sympathiek, het moet allemaal met wat voorzichtigheid behandeld worden, want beetje bij beetje doemen er sterallures aan de horizon op. Of is het normaal misschien dat Steve zijn eigen voetbalschoenen niet meer meebrengt? En dan op een hautaine manier drie paar past om er de beste voor zijn poezelige voetjes uit te zoeken, hierbij de scheidsrechter die de broodnodige stud controle wil uitvoeren in de wachtzaal zettend? Of is het normaal dat wanneer we hem vragen waaraan zijn nieuwe sportieve succes te danken is, hij steevast naar zijn prille relatie verwijst en zijn medespelers compleet negeert? Ik zeg altijd: wil je vlinders in de buik, steek dan een rups in je reet, dat zeg ik altijd beste lezer.
zondag 10 september 2017
Wedstrijdverslag Zavel - Skippy
Beste lezer
deze week wordt uw wekelijkse stukje proza wellicht wat donkerder dan gewoonlijk. Het gaat me namelijk niet zo goed de laatste tijd. Het is weer september en de dagelijkse, grijze sleur van het bestaan komt dan aan de oppervlakte. Bovendien komt ook mijn vrouws meervoudig persoonlijkheids-syndroom terug en... ik krijg het bijna niet geschreven... ER ZIT GODVERDOMME WEER GEENEEN BIJ DIE TREFFELIJK KAN KOKEN! Gelukkig zijn er nog de voedzame en voortreffelijke gerechten die VK Zavel ons serveert. Alleen jammer dat het met dat VK Zavel ook altijd hetzelfde verhaal is.
Zo speelden we afgelopen week tegen Skippy. En net als zowat alle vorige matchen in ons 50-jarig bestaan waren er onverwachte afwezigen. Jullie zouden jullie moeten schamen, afwezigen, zo'n leuke bende in de steek laten! Natuurlijk is Nathan M'Fulu verontschuldigd, die jongen had nog niet alle inentingen tegen ons tropisch veld gekregen.
Over de wedstrijd zelf kan ik ook kort zijn. We waren beter op alle vlakken. En dan kijken jullie naar mij om er een verhaal van te maken zeker? Allée ok dan, nog een laatste keer.
Zavel nam van meet af aan de wedstrijd in handen, beste lezer. Het duurde dan ook niet lang vooraleer Steve een knap uitgetikte aanval feilloos in doel besloot. Steve en getiktheid: het blijft een uitstekende combinatie. De honger van de Zavelse wolven was hiermee echter nog niet gestild en alweer een tiki taka aanval later, kwam Mike alleen voor de goal en verdubbelde de voorsprong. Het zou overigens zowat de laatste actie van de oudste Mesens broer zijn, want even later viel hij in een put en was voor hem de game over. Op het eerste zicht leek het overigens met zijn blessure mee te vallen, dixit zijn "naar spoed gaan, zot en in de plaaster zitten zeker" uitspraak. Op maandag zat hij echter effectief in een plaaster, wat de aloude stelling bewijst dat in een put vallen erger is voor Franstaligen dan voor ons, normale mensen.
Gelukkig voor de wedstrijd was er nog Mesens jr, die de tweede helft nog wat kleur gaf. Jesse - voor de vrouwelijke lezer is hij overigens nog steeds vrijgezel en niet van plan u met ambetante jongeren op te zadelen - begon nog rustig aan zijn queeste en tikte een vrijschop van Steve in de rebound binnen. In deel 2 daarentegen was een tomeloze furie zijn deel en poeierde hij zelf een vrijschop staalhard in doel. Ergens daartussen of daarvoor of daarachter had Steve ook nog twee maal gescoord en zijn seizoenstotaal op een Messiaanse 6 uit 2 wedstrijden gebracht.
Jawel, beste lezer, het is weer van dattum. Jesse, Steve, Steve, Jesse, Mike.... pff de namen in het verslag blijven steeds dezelfde. Daarom zullen we vanaf volgende week telkens de speler van de week aan u voorstellen en het wedstrijdverslag beperken tot een absoluut minimum. Nu moet ik naar de vergadering van Zavel waar wellicht beslist wordt dat mijn stadionverbod al lang over tijd is, dus het voorgaande is uiteraard mits toestemming van het bestuur, de driekoppige draak die nog de emmer is die me gaat doen overlopen naar een andere ploeg.
Prettige dag nog en wees lief voor elkaar.
deze week wordt uw wekelijkse stukje proza wellicht wat donkerder dan gewoonlijk. Het gaat me namelijk niet zo goed de laatste tijd. Het is weer september en de dagelijkse, grijze sleur van het bestaan komt dan aan de oppervlakte. Bovendien komt ook mijn vrouws meervoudig persoonlijkheids-syndroom terug en... ik krijg het bijna niet geschreven... ER ZIT GODVERDOMME WEER GEENEEN BIJ DIE TREFFELIJK KAN KOKEN! Gelukkig zijn er nog de voedzame en voortreffelijke gerechten die VK Zavel ons serveert. Alleen jammer dat het met dat VK Zavel ook altijd hetzelfde verhaal is.
Zo speelden we afgelopen week tegen Skippy. En net als zowat alle vorige matchen in ons 50-jarig bestaan waren er onverwachte afwezigen. Jullie zouden jullie moeten schamen, afwezigen, zo'n leuke bende in de steek laten! Natuurlijk is Nathan M'Fulu verontschuldigd, die jongen had nog niet alle inentingen tegen ons tropisch veld gekregen.
Over de wedstrijd zelf kan ik ook kort zijn. We waren beter op alle vlakken. En dan kijken jullie naar mij om er een verhaal van te maken zeker? Allée ok dan, nog een laatste keer.
Zavel nam van meet af aan de wedstrijd in handen, beste lezer. Het duurde dan ook niet lang vooraleer Steve een knap uitgetikte aanval feilloos in doel besloot. Steve en getiktheid: het blijft een uitstekende combinatie. De honger van de Zavelse wolven was hiermee echter nog niet gestild en alweer een tiki taka aanval later, kwam Mike alleen voor de goal en verdubbelde de voorsprong. Het zou overigens zowat de laatste actie van de oudste Mesens broer zijn, want even later viel hij in een put en was voor hem de game over. Op het eerste zicht leek het overigens met zijn blessure mee te vallen, dixit zijn "naar spoed gaan, zot en in de plaaster zitten zeker" uitspraak. Op maandag zat hij echter effectief in een plaaster, wat de aloude stelling bewijst dat in een put vallen erger is voor Franstaligen dan voor ons, normale mensen.
Gelukkig voor de wedstrijd was er nog Mesens jr, die de tweede helft nog wat kleur gaf. Jesse - voor de vrouwelijke lezer is hij overigens nog steeds vrijgezel en niet van plan u met ambetante jongeren op te zadelen - begon nog rustig aan zijn queeste en tikte een vrijschop van Steve in de rebound binnen. In deel 2 daarentegen was een tomeloze furie zijn deel en poeierde hij zelf een vrijschop staalhard in doel. Ergens daartussen of daarvoor of daarachter had Steve ook nog twee maal gescoord en zijn seizoenstotaal op een Messiaanse 6 uit 2 wedstrijden gebracht.
Jawel, beste lezer, het is weer van dattum. Jesse, Steve, Steve, Jesse, Mike.... pff de namen in het verslag blijven steeds dezelfde. Daarom zullen we vanaf volgende week telkens de speler van de week aan u voorstellen en het wedstrijdverslag beperken tot een absoluut minimum. Nu moet ik naar de vergadering van Zavel waar wellicht beslist wordt dat mijn stadionverbod al lang over tijd is, dus het voorgaande is uiteraard mits toestemming van het bestuur, de driekoppige draak die nog de emmer is die me gaat doen overlopen naar een andere ploeg.
Prettige dag nog en wees lief voor elkaar.
woensdag 30 augustus 2017
Wedstrijdverslag Zavel - Imde C
Beste lezer
Met een milde vorm van
autisme is het leven bij tijd en stond een behoorlijke uitdaging. Neem nu het
nieuwe voetbalseizoen: verandering dat er ons daar te wachten staat! Eerst en
vooral zijn we geen KVV (Koninklijke Vlaamse Voetbalbond) leden meer en behoren
we sinds kort tot Voetbal Vlaanderen. Ocharme onze koning, de puntige
uitsteeksels van Vlaamse Leeuwen banieren waaien hem alweer als messteken in de
rug.
Bovendien is de met
voorsprong sterkste ploeg uit onze reeks, VK Poreistampers er dit jaar niet
meer bij. We kunnen met andere woorden op
zoek naar een nieuwe kampioen, niet in het minst in de “belachelijke ploegnamen” categorie. Hoewel bloemenclubje FC Flora
al een tijdje haar best doet met splintergroep Flora Likert (verbroederd met
Flora Tallinn en de aartsvijand van Levadia?) is een nieuwe reus opgestaan, luisterend naar
de naam Lidokerke. O jawel, beste
lezer, dat dorpje heeft er weer een spitsvondigheid bij! Café Lido uit
Liedekerke en een woordspelletje van heb-ik-je-daar later, ontstaat de magie.
Gelukkig komen we deze heren dit jaar voorlopig nog niet tegen.
De derde en voorlopig laatste wijziging noteren we vanuit onze
bestuurszijde. Na wekenlang gepalaver en gezever over het al dan niet toelaten
van deze wedstrijdverslagen werd beslist dit oogluikend toe te staan, op
voorwaarde dat er meer met de tegenstander in plaats van met de eigen spelers
gelachen wordt. En of er ook wat sociale media trucjes in kunnen, zodat we
bekender worden en makkelijker spelers aantrekken, iets als polls bijvoorbeeld.
Geen probleem, vrienden, u vraagt, ik draai en dus…
Wedstrijdverslag Zavel – Imde C
Aangezien Zavel Imde C
nog nooit kon verslaan, mag deze ploeg zich met recht en rede ons zwarte beest
noemen. Zelfs in kampioensjaar 2015 gingen we tegen de mannen uit Wolvertem tweemaal
de boot in, dus een nederlaag afgelopen zondag kon de hoop op een nieuwe titel
alleen maar… vergroten. Het leek wel alsof iedereen deze boodschap goed
begrepen had, want een pak spelers waren (al dan niet 100%) afwezig voor de
seizoensopener. Via een aparte poll kan u overigens stemmen wie uw favoriete
afwezige van de week was, we geven de 4 kandidaten hier alvast mee, de reden
van hun verzuim staat tussen haakjes.
Verder lieten de
spelers óp het veld de tegenstander vrolijk begaan. Het duurde dan ook niet
lang voor een bezoekende speler de 0-1 binnentikte. De speler in kwestie was
overigens die overloper van Imde B, die veel mensen als “diene kleine rappen”
kennen, maar ik vooral als die met zijn roze onderbroek. Vastbesloten om de
titelkansen niet te verkleinen, ging Zavel dapper verder, liet Dave een schot
naast zich binnenvliegen en kopte Bart, die nog altijd de 1m70 niet haalt, de
bal technisch perfect binnen… in eigen doel. Drie doelpunten achterstand, de
eerste pintjes werden alvast uitgeschonken en de champagneflessen stonden ook
al een beetje koud.
Maar je zal het toch
altijd zien, aan sommigen moet je alles twee keer uitleggen. Uit het niets
dwarrelde de bal voor Steves voeten en die schoot via een verdediger binnen. In
het vervolg naast de goal mikken, Steve! Aan de rust dacht coach Segers: “het
zal godverdomme niet waar zijn,” en gooide Bjorn in de strijd voor Kejo. Eerder
was Jimmy al Greg komen vervangen, dus qua kwaliteit-extractie zat Zavel alvast
gebeiteld. Het was overigens de bedoeling dat Jimmy enkel de tweede helft zou
spelen, vandaar zijn nieuwe bijnaam Jimmy Overspel.
Het zou echter niet
voldoende zijn om de match te verliezen, want met weergaloos counterattack
voetbal, bracht Zavel weer vuur in de match. Steve kon tot tweemaal toe alleen
op de keeper af en hoewel hij bij poging 2 bijna de laatste levende mammoet
omverkegelde, was succes tweemaal zijn deel. Aangezien Bjorn Everaert
tussendoor ook nog eens een bal binnengekopt had, stonden we zowaar op
voorsprong. Daaaag titel…
Gelukkig was er nog
David, die voor niets minder dan de titel gekomen is en een belachelijk slechte
voorzet in eigen doel verlengde. Twee owngoals op één match, zelfs de
gokchinezen aller lande vonden het een beetje too much. Het zal ons eerlijk
gezegd allemaal worst wezen beste lezer, als kers op de taart lieten we zelfs
nog een kopbal binnen dwarrelen en leden we een hard bevochten, maar verdiende
nederlaag.
Volgende week spelen
we een bekerpartijtje tegen Skippy, derde in de eindstand van belachelijke
teamnamen. Allen op post vanaf 10u in de Kuip!
Abonneren op:
Posts (Atom)