Wedstrijdverhaal Porei - Zavel

Beste lezer,

tweede kerstdag is toch wel een verloren dag, dus heb ik speciaal tot vandaag gewacht om jou het verhaal van de wedstrijd Poreistampers – Zavel te geven. “Donnerwetter,” hoor ik de lezer uit de Oostkantons al vloeken, “Boxing Day ist ein Feiertag!” Want inderdaad beste lezer, in Duitstalig België gaat vandaag wegens een officiële feestdag de riem eraf. En je zal het toch altijd zien: mijn nieuwste poetsman Bienvenu Dieumerci Mutombo blijkt volgens 2 van zijn 3 paspoorten inwoner van respectievelijk Eupen en Malmedy te zijn. Gelukkig heeft Fadoua mijn welgemeende excuses aanvaard en komt zij morgen opnieuw langs. Vooral de zinsnede Fadoua, kuisen doe je niet met een bezem of vuilblik maar met jouw hart heeft haar opnieuw over de streep getrokken. De domme kalle.

Terug naar het voetbal waar met Poreistampers een stevige tegenstander op Zavel stond te wachten. Met een perfect parcours in de huidige competitie, prestaties waar délégués hartaanvallen van krijgen en het hieraan gekoppelde zelfvertrouwen leek Asse een haast onneembare burcht voor de Zavelse ridders. We kozen dan ook zonder schaamte voor de beste aanval: de verdediging. Porei kreeg de bal en kwam aanvankelijk niet verder dan een aantal afstandsschoten die Niko moeiteloos uit doel keek. Een piepkleine mogelijkheid voor Zavel leidde niet tot een doelpunt aangezien ikzelf de bal via een perfecte Gauss curve richting vuilnisbakken van restaurant ’t Kelderke keilde. 

De kwatongen die daardoor beweren dat ik naast mijn fysieke capaciteiten stilaan ook mijn technische vaardigheden verloren ben, zijn er overigens aan voor de moeite. Dit was een welbewuste wraakactie! Vorige week ging ik met razende honger in voornoemd restaurant binnen om er de idiote vraag “Is het voor een tafel, mijnheer?” te beantwoorden met “Nee madam, ik eet wel op de vloer…”. Lachen en giechelen, ik doe het graag, maar als ik honger heb, gaat het toch best vooruit.

Van vooruit gaan gesproken, zodra Porei een eerste opening in onze verdediging vond, ging het ook goed vooruit. Binnen de 10 minuten stond er 4-0 tussenstand op het bord, wat toch wel een deprimerende tussenstand is. De scheidsrechter wou de boel wat opvrolijken en floot niet toen een tegenstander “ja” riep. Dat is volgens een ietwat domme voetbalregel verboden en de man in het zwart werd hier door Zavel duidelijk op attent gemaakt. Toen iets later een Porei “ja laat maar” riep, mocht het spel opnieuw doorgaan want quote “ah, ja laat maar mag ook niet, dat hebt ge niet gezegd hé mannen!”. Hilarisch scheids, ik rolde over de vloer.

Na de rust, waarin er enkel iets gebeurde dat mogelijk is wanneer je teveel potjes van jouw baby’s eten opeet MIKE, ging het spel opnieuw eentonig verder en scoorde Porei 5-0. Een plotse opflakkering van Zavel was wel nodig en wat waren we dan ook blij toen een voorzet pardoes in doel dwarrelde. 5-1 en doelpuntenmaker onbekend, al beweerd Gino Czernia Segers wel stellig dat hij de bal het beslissende duwtje gaf. Op z’n zachtst gezegd miskeek de plaatselijke doelman zich wel op deze bal want zijn reactie beperkte zich tot het roepen van een laconieke laat maar. Gelukkig floot de ref geen overtreding!

Even later kon Zavel tot verbazing van gans Asse opnieuw juichen want een flitsende aanval van Mike (assist), Steve (doelpuntenmaker) en Bjorn (heel het spel in ’t oog gehouden) werd met een doelpunt beloond. Porei kreeg er stilaan genoeg van en scoorde nog 3x vooraleer de wedstrijd te besluiten. Met een 8-2 einduitslag kon uiteindelijk iedereen tevreden naar huis en de winterstop in.

Volgende keer reizen we voor de 71^ste keer op 2 seizoenen tijd naar Imde. Ditmaal spelen we tegen Imde B, een ploeg die vooralsnog al haar 8 competitiewedstrijden verloor. Altijd een zware klus voor Zavel, dat soort tegenstanders en dus spanning verzekerd!

Verhaal Eetfestijn VK Zavel

Beste lezer

belofte maakt schuld en dus kan je hier en nu het relaas van VK Zavels mossel-en steakfestijn lezen. Jullie zullen het wel met de doedels die ik snel-snel neerpen moeten doen. Druk dat ik het heb, beste lezer! Volgende week heb ik maandag en dinsdag afspraak in Gent, woensdag en donderdag in Wetteren en vrijdag zorg ik voor Stan. Alsof dat nog niet genoeg is, zou ik tussendoor ook nog teksten voor 8 (!) websites moeten schrijven. Naast de welgemeende fuck you aan iedereen die dacht dat ik gek was om mijn stabiele job te verlaten, vertel ik nog graag de tip die iemand me deze week gaf. De goede man stelde voor om iemand in dienst te nemen en deze persoon op te leiden totdat hij of zij dezelfde schrijfstijl en gedachtegang als mezelf had. Waarlijk een goed plan, iedereen die graag leert om een angstige autistische 100plusser die bij het minste sociaal contact ineenkrimpt en vervolgens een snoeiharde oneliner afvuurt te worden, kom gerust af. Je zal weinig vrienden overhouden en zij die blijven, vertellen je zelden nog iets.

Wie er ook allemaal niet mee kan lachen, is een zeer belangrijke vrouw in mijn leven, die me sinds kort bijna niet meer live te zien krijgt. We hebben het uiteraard over mijn kuisvrouw Fadoua, die u in dit verslag mocht leren kennen. Het is hier op dinsdag tegenwoordig zo stil dat Fadoua er de brui aan gaf en we sinds kort een man als poetshulp mogen verwachten. Op zich geen probleem in ons tolerante huisgezin, ware het niet dat de stumperd Bienvenu Dieumerci Mutombo heet en sinds zijn emigratie vanuit Ouagadougou (Burkina Faso) 3 jaar geleden, nog steeds alle moderne toepassingen afzweert. Dit betekent dat Bienvenu zijn dagtaak steevast begint met een regendans om de emmer te vullen met natuurlijk water. Blij als een kind riep hij al snel: “Bwana, bwana, de emmer ni vul ni met stadswater, de regendans werkt hij”. Geschrokken dat die mens was toen ik al achter hem bleek te staan met de tuinslang nog steeds in aanslag. “Bwana, jij die toverspuit hebben om die nat te maken hier!” Dat zegt mijn vrouw ook altijd, makker, meer wil ik er niet over kwijt.

Dit stukje is overigens mijn eerste tekst voor de site van het Centrum voor Gelijke Kansen en Racisme, dat ik sinds kort tot mijn klanten mag rekenen. Ze willen hun lezers choqueren met de vooroordelen die er nog bestaan over niet-standaard mensen. Hopelijk kunnen jullie tegen een stootje jongens want sinds het contract dinsdag getekend werd, heb ik al 3 grapjes over negers, 2 over moslims en 597 over jullie onverdraaglijke centrum zelf. Een bende racistische klootzakken dat daar bijeen troept! Als jonge blanke katholieke man, werd ik daar meteen gebrandmerkt als iemand die alle kansen in het leven kreeg, nooit heeft moeten vechten voor basisrechten en niet weet wat het is om op straat nagewezen te worden. Ik herhaal mezelf: een angstige autistische 100plusser die bij het minste sociaal contact ineenkrimpt en vervolgens een snoeiharde oneliner afvuurt. Nee, ik weet niet wat het is als mensen je raar bekijken, jongens.

Maar goed, na 522 woorden zullen we stilaan eens iets over het eetfestijn vertellen. Mijn moeder, al jarenlang trouwe helpster op zondag, zei dat er zoveel schone meiskes bij gekomen zijn, dat het  zeker daarvoor is dat ik blijf sjotten? Geen probleem mama, die nieuwe spelers die we toch maar voor het oprapen hebben, zullen we in de toekomst deze bijkomende vraag stellen:

Als je jouw partner vergelijkt met Fiona uit Shrek, dan

a) lijkt ze nogal op de overdag versie

b) lijkt ze nogal op de na donker versie

c) bedrieg ik haar met Draak, die is iets aantrekkelijker

Voor de zeurpieten die alles moeten weten, ze had het overigens over Karen, die al minstens 5 jaar op ons eetfestijn helpt. Alzheimer is toch een verschrikkelijke ziekte… met ook voordelen. Zo is mijn mama helemaal mijn Oedipus complex medicijnen vergeten af te halen en hebben we sindsdien een veel hechtere band. Dit verhaal is overigens mijn sollicitatietekst voor de nieuwsbrief van Kind & Gezin, waar ik al 3 weken geen antwoord van krijg. Onbeleefderiken!

Met Karen is de eerste naam gevallen van iemand die niet voetbalt, maar toch helpt op ons eetfestijn. Namen noemen zijn namen vergeten, dus wil ik zeker iedereen bedanken die ons hielp, helpt en zal helpen. Sommigen zoals Karen bedank ik met plezier persoonlijk en hartstochtelijk, andere dragonders kunnen hiervoor bij mijn assistente An De Braekeleer terecht. Karens vriend Kejo, tevens aanvoerder van ons elftal, hoeft niet te wanhopen want mijn vader vond hem blijkbaar een dixit toffe jongen, en dus is onze situatie niets wat een kangoeroewoning niet kan oplossen, vriend.

Mijn assistente An verdient trouwens ook een woordje van dank. Samen brachten we afgelopen weekend een twintigtal uren achter de kassa door en dat liep van een leien dakje. An ofwel mevrouw Coach Segers is overigens ook heel goed in tombola. Wat een talent! Nadat twee jaar geleden haar schoonbroer een biermand won, vorig jaar haar mama een fiets, was het ditmaal aan An zelf om de hoofdprijs weg te kapen en een spiksplinternieuwe Weba salon te installeren. Eerlijk dat wij zijn, ik ben er nog niet goed van.

Nee nee, beste lezer, An en Gino hebben hun salon zelf gekocht. Ik kick gewoon nog even af van het An plagen van afgelopen weekend want aan zo’n kassa is het vaak een dolle boel. Zo vroeg een vrijpostige eetster me of ik nu ook kaarten van haar eetfestijn zou kopen. In ons prachtige Pajotse dialect vroeg ik haar: “van wa ist?, waarop de droes me van den biljart antwoordde. Mijn eenvoudige en eerlijke betoog oh madame, biljart dat lust ik niet zulle was blijkbaar voldoende om een verontwaardigde blik te krijgen. En wat te denken van de dame die mijn bloedeigen moeder naar de kassa riep en zei: “Ja Chantal, ge moogt echt fier zijn op uwe jongen, zo vriendelijk dat hij is… Zelfs als hij zat is, blijft hij vriendelijk!” Als daar een moederhart niet sneller van gaat slaan, weet ik het ook niet meer.

Ook de harten van Steve, Jesse en halven Bjorn (niet ikzelf, mij spreken ze met dubbelen Bjorn aan) klopten zondagavond wat sneller, want deze oersterke helden slaagden er in om geen seconde van het eetfestijnweekend te missen. Slapen op zaterdagnacht, dat doen toch alleen vrouwen, moslims en getrouwd volk? Aan het meisje dat daar blijkbaar minder mee kan lachen, kan ik jammer genoeg niets zeggen want ik ken jou niet. Omdat relatiebreuken op jonge leeftijd lastig zijn, geef ik wel graag mee dat ook ik, de rijzende ster aan het Vlaamse schrijversfirmament, ooit gedumpt werd. Via SMS nog wel! Dat ging zo.

Marijke: Hey Bjorn, ik denk dat dit niet gaat werken tussen ons. Ik maak het dan ook uit, sorry…

Bjorn: En wat dan nog, trut! Je zal nooit nog iemand zoals ik vinden!

Marijke: Tja Bjorn, dat is ook wel een beetje de bedoeling hé…

Overigens vond dit laatste nooit plaats, dat meisje had voldoende fatsoen om mij haar beslissing persoonlijk te vertellen nadat ik GODVERDOMME DRIE KWARTIER NAAR GERAARDSBERGEN GEREDEN HAD VOOR WAT IK DACHT DAT EEN BOOTY CALL WAS EN MIJN VRIENDEN NA MIJN TERUGKEER IN MEERBEKE IN EEN KRINGETJE GINGEN STAAN EN ME AL WIJZEND UITLACHTEN. Maar kijk, ik krijg nu net een mailtje van Kind & Gezin. Beste mijnheer Heymans, momenteel nemen we geen copywriters in dienst, maar u bent wel interessant voor onze zusterfirma Kind & Gebroken Gezin. Er is dus steeds licht aan het einde van een tunnel.

Snel snel nog vertellen dat we volgende zondag op Porei gaan stampen en ook daar weer een verslag van komt. En maar knus naar jullie warme nestjes en denk eraan: oogjes toe en snaveltjes dicht… als Bjorn in de buurt is.

Wedstrijdverhaal Eeksken - Zavel

Beste lezer,

eindelijk weer woensdag, eindelijk weer een wedstrijdverhaal en wat heb ik er zin in! Zeker nu er een nieuwe vrouw in mijn leven is. Haar naam is Fadoua en dan weet je het wel: Pamel is haar heimat niet. Nee nee, beste lezer, Fadoua is van Liedekerke omdat haar ouders dicht bij Brussel maar niet in Brussel wilden wonen toen ze hun woeste Arabische prairies voor ons Belgenland inruilden.   

Omdat kuisen nu eenmaal niet zo prettig is, maken Fadoua en ik er het beste van. We lachen wat af, elke dinsdag tussen negen en drie. Zo is er de episode waarin ik onverwacht thuis kwam en Fadoua, toen ze me aan de voordeur hoorde morrelen, luidkeels riep : "Neen monsieur, ik ben naakt, wacht un instant!". Dat moet je net tegen mij zeggen kind. Na 6 jaar huwelijk storm ik bij elke kans iets naakts te zien als een wilde stier door de gangen. Mijn ontgoocheling was dan ook groot toen naakt in het Arabisch blijkbaar zonder hoofddoek betekent... 

Taallessen dringen zich dus op en daarom oefenen we nu ook samen elkaars moedertaal. Zij weet nu tenminste dat une fourchette een frinket is en geen vork (une fourche voor mijn Franstalige vrienden) en ik leer enkele belangrijke Arabische zegswijzen zoals profiteren (= werken), pikken (= lenen) of djema el fna (= tussen Agadir, Monastir, Oman en Kirgizië rijdt Sadam Hussein op een kameel en die kameel heet Jésus). Het is moeilijk, zeker die laatste, maar het is ook leuk en educatief.

Minstens even leuk doch wat minder educatief zijn de exploten van ons aller VK Zavel. Afgelopen zondag trokken onze helden dapper naar Opwijk om aldaar VK Eeksken partij te geven. Die ploeg bestaat uit een handvol sympathieke jongelui die in de vijfde afdeling een gedeelde eerste plaats innemen en in de beker verrassend tweede in hun poule eindigden. Ze waren dus op spektakel uit, de rakkers en om Zavel op de knieën te krijgen, haalden ze hun geheime wapen boven: een neger. En wat voor een neger, beste lezer, minstens 100 kilo spieren droog aan de haak. 

Waar Jesse van pure angst voor deze imposante medemens braakneigingen kreeg, bleef coach Gino rustig en besloot dan ook maar zijn super heavy weight in te zetten. Ik kon dus weer dat veld op en besloot - eerder dan de fysieke - de psychologische confrontatie aan te gaan. Bij het ruiken van mijn indringende zeepgeur werd onze nieuwe vriend meteen zo onwel dat hij naast Jesse stond te kotsen en geen bal meer raakte. Deze mentale overwinning bracht Mike en Steve voldoende zelfvertrouwen om een mooie 1-2 op te zetten waarbij Mike in één tijd de openingstreffer scoorde. Steve wou echter niet onderdoen en knikte even later een vrije trap van de heroptredende Kris met een heerlijk boogje onder de lat binnen. 

De 0-2 stand leek ons geruststellend en Zavel liet de teugels wat vieren. Eeksken profiteerde en counterde zich meermaals alleen voor doel. Tom was echter bij de pinken en blokkeerde knap een aantal schoten. Wanneer hij echter bij zo'n blokkade ook de speler licht aanraakte, vond de scheidsrechter een strafschop op zijn plaats. Scheidsrechter is in het Arabisch overigens schele aap volgens Fadoua. Rusten bij een 1-2 voorsprong dus.

De tweede helft toonde een volkomen spiegelspelbeeld. Eeksken was het vaakst in balbezit en oefende een steriele druk op ons doel uit. Grote kansen bleven echter uit en dan weet je met Zavel wel waar je aan toe bent. Steve glipte door de buitenspelval en schoof de dubbele voorsprong naast de keeper binnen. Toen zijn mandekker nog stond uit te hijgen, was Steve alweer fluks en fruitig aan de haal en bood Mike zijn tweede van de ochtend aan. De match was gespeeld en dus konden onze jonge spitsen de complimenten van de tegenstander in ontvangst nemen. Die gasten laten zich niet dekken is wel wat twijfelachtig qua compliment maar ik ben ervan overtuigd dat Eeksken het goed meent. 

Het was absoluut een fijne en faire match en dat hadden we nodig na vorige week. Bedankt ook aan de spelers en medewerkers van Eeksken hiervoor. Het was absoluut een goede en verdiende overwinning en dat hadden we nodig. Bedankt aan alle 11 spelers, en in het bijzonder aan gelegenheidsdoelman Tom en gelegenheidsspits Niko, die de blessures opvangen daarvoor. Het was een bekerwedstrijd waardoor we naar de kwartfinale doorgaan en het daarin tegen Flora opnemen... En dat hadden we eigenlijk niet nodig. Maar goed, we zullen zien zei de blinde of zoals Fadoua dat zegt: سنرى !

Wedstrijdverhaal Zavel - Smeerebbe

Beste lezer,

wie bent jij? Ben jij een vriend van de schrijver? Ben jij voetballer? Bij Zavel of ergens anders? Ben jij diegene die vanuit Amerika inlogt om deze column (of wat het ook is) te lezen? Of was dat gewoon Dries, die tijdens zijn VS trip toch de avonturen van zijn ex-club wou volgen? Ben jij dan een ex-speler van Zavel, die bij wat jij de machtswissel noemt zes jaar geleden afhaakte omdat jij plots minder belangrijk dan de ploeg, dan het geheel VK Zavel werd? Ik zal het jou zeggen: jij bent allemaal deze mensen en ook weer geen enkele van hen. Jij bent VK Zavel, één en ondeelbaar, en lees maar eens goed wat jij tegen jezelf te zeggen hebt.

Met de wedstrijd tegen Smeerebbe vorige week kreeg jij een uitgelezen kans om de zegereeks verder te zetten en een vierde opeenvolgende overwinning binnen te rijven. Het begon allemaal vrij normaal, met TrainerJij die ClownJij op de bank zette en daar werden wat grapjes rond gemaakt. Sommige vond je leuk, andere waren dan weer vergezocht, het doet er allemaal niet zo toe. ClownJij’s vrouw was de nacht ervoor op stap geweest en rook wanneer ze thuiskwam naar melkboer, dat soort onzin.

Je kreeg ook jezelf te horen die voor de wedstrijd vroeg om inzet, om strijd zodat we de tegenstander konden overklassen. Even later zag je dat het allemaal niet van een leien dakje liep, er werden kansen gemist, je vond dat jij niet moest doen wat je deed. Je kreeg net voor de rust een cadeautje van de scheidsrechter en een deel van jou zag in dat die mensen dus slechte arbiters zijn, niet tegen jou gekeerd maar gewoon slecht in wat ze als hobby doen. Een deel van jou vindt dit voldoende belangrijk om er hen week na week op te wijzen en dan verbaasd te zijn dat ze jou niet lusten. Een ander deel van jou ziet in dat ook jij maar een klungelende amateur bent en vergeeft hen graag hun fouten.

Fouten maken we immers allemaal. Ook jouw tegenstanders maken zich soms onsterfelijk belachelijk wanneer ze als 50-jarige imitatie van een hangbuikzwijn jou als 20-jarige uit de match willen houden. En ook jouw 20-jarige zelf is van z’n eerste zonde niet gestorven en geeft het varkentje soms een mep op zijn lange snuit. Verhaaltje uit?

Nee beste jij, zo zit jij niet in mekaar. Want jij bent ook een schrijver die inziet dat elk sprookje zijn tegenslag, zijn moment waarop het fout dreigt te gaan nodig heeft. Sneeuwwitje werd perfect opgevoed door haar stiefmoeder, vond een echtgenoot en leefde nog lang en gelukkig? Het lezen niet waard, laat staan dat je het echt wil meemaken. Jij wil verhalen meemaken waarin je suikerziek en al een paar spuiten in je bil pompt en komt voetballen. Jij wil 1-4 achterstaan en seconden voor affluiten de 5-4 binnentrappen. Jij wil aan de kant staan en roepen dat jij de ploeg van ’t stad bent. Jij wil 107 kg wegen en toch belangrijk genoeg zijn om op zaterdag dat telefoontje te krijgen dat je nodig bent. Jij wil eind april zeggen dat het nu genoeg is en stiekem hopen dat je op jouw beslissing terugkomt. Jij wil – als het dan toch een sprookje is – Repelsteeltje zijn, stro in goud weven en realiseren dat je elke zondagochtend in een hooiberg zit.

En dus zal jij volgende zondag om 8u30 richting Opwijk vertrekken. Dat betekent dat jij even lang in de auto zit als de wedstrijd duurt. Dat betekent dat jij uit zondag misschien lessen trekt en misschien niet. Dat betekent dat jij perfect normaal bent, dat je trots op jezelf en alle deeltjes van jezelf mag zijn en jij zondag als herboren zal spelen en Eeksken vermorzelen. En als jij dat niet doet… gooien we toch gewoon Gino buiten, de godverdomse Rene Weiler van Pamel.

Zelfstandig EN interim

Wedstrijdverhaal Bareel - Zavel

Beste lezer,

tot voor kort was ik dik, grijzend, werkloos, de zoon van zieke ouders/huiseigenaars en mijlenver verwijderd van een basisplaats bij VK Zavel. Vandaag ben ik enkel nog de eerste twee en dus... doodongelukkig aja. Dag overdag TV, dag erfenis en dag rustige zondagvoormiddag lachen met anderen. Nu enkel nog vermageren en ne volle kop haar en de misère kan weer van voor af aan beginnen.

Jawel, beste lezer, afgelopen zondag was het weer van dat: 107 kg Bjorn Heymans op de Zavelse linkerflank. Om het nog extra leuk te maken lag die flank op het immense terrein van Bareel. Dat veld is zo groot dat kantinière Jeanneke geloofd dat Jean-Marie Pfaff er elke week in doel staat. Het arme mensje ziet zelfs het verschil niet tussen El Sympatico en Floribert, naast plaatselijke doelman ook winnaar van VTM's nieuwste talentenshow: Wie wordt de tweede dwerg van links? in de musical Sneeuwkitje. Het helpt natuurlijk ook wel dat Jeanneke nog een andere afwijking heeft. "Is ze zeker wel blind, Bjorn?" vraagt de aandachtige lezer. Welnee aandachtige lezer, dat zou te weinig creatief zijn en dus is Jeanneke een geradicaliseerde moslima die door zo'n smal spleeteke moet kijken en daar zie je nu eenmaal niet veel door. Zo, qua racisme kunnen we ook weer verder.

Over de wedstrijd en zeker de eerste helft valt heel wat minder te vertellen dan over Jeanneke. Doelkansen waren schaars en ook de scheidsrechter verraste niemand door bv. een liedje op zijn fluit te spelen. Af en toe leek hij wel een aria in te zetten, maar wanneer hij richting Wim wees voor een leuke rimshot, bleef deze onbewogen en gingen de voetballers dan maar verder met een vrije trap voor Bareel. Een rimshot is overigens een drumtechniek waardoor je een geluid ala du dum tsss maakt en heeft dus niets met rimmen te maken, een techniek waarmee je een geluid ala Godverdomme Bjorn, laat juf Marijke gerust en zet Rune gewoon aan de schoolpoort af kan produceren van één of andere fascistische directeur in een boerenschooltje.

Enfin, ondanks de weinige spanning op het veld vielen er toch twee doelpunten. Uit protest tegen het Pietenpact weigerde Zavel echter te scoren en dus was het 2-0 voor de thuisploeg. Tijdens de rust gebeurde er gelukkig een mirakel in de vorm van een boodschap van het Anti Racisme Comité. Als we niet langer Zwarte Piet op tv laten zien, mogen we nog steeds lachen met minderheden. Dat was het nieuws dat Zavel nodig had, beste lezer! 

Wanneer de scheids in de tweede helft floot en opnieuw naar Wim wees, kwam deze pijlsnel met een Kumbaya my Lord op de proppen en wees de man prompt naar de stip. Jesse nam het geschenk dankbaar aan en mikte de aansluitingstreffer feilloos in de hoek. Vervolgens kregen we via een hoekschop de bal bij Jonathan V. en die knalde snoeihard overhoeks binnen. En als kers op de taart glipte Jesse in de allerlaatste seconden van de match door de buitenspelval en trapte de 2-3 binnen! 

Triomf en plezier alom bij VK Zavel, beste lezer, dat begrijpt u wel. En dat allemaal dankzij het hierboven vermelde comité, dat zijn voorzitter Wouter Van Bellingen voorop ziet gaan in de strijd tegen rassendiscriminatie. We nodigen Wouter dan ook graag als eregast uit op onze volgende wedstrijd, zondag thuis tegen Smeerebbe. Kan Wouter wel even bevestigen dat hij komt zodat we voldoende AirWicks kunnen voorzien om zijn geur wat tegen te gaan? Grapje hé vriend, dat kan toch? Zolang we Zwarte Piet maar niet gebruiken? Eikel.

Analyse Flora A - Zavel

Wedstrijdverslag Zavel - Imde C

voorwoord: sinds kort krijg ik berichten dat sommige grappen verloren gaan omdat niet iedereen het snapt of niet iedereen alle besproken mensen kent. Daarom heb ik dit verslag vooraf laten lezen door de domste kloot die ons bovendien niet kent. Werkelijk een volslagen idioot dankzij wiens opmerkingen ik op deze manier tussen de tekst extra uitleg geef zodat iedereen het begrijpt. Dit stuk gaat over jou: Kristof Calvo.

Beste lezer,

het is gebeurd! Jay Vleugels heeft een imitator in de Zavelse kleedkamer. Omdat dit unicum stomweg vermelden in een verslag al te banaal is, hebben we er een leuke zoektocht van gemaakt. Verlaat dus snel Wie vermoordde June Van Damme op de VTM app voor Okay, wie is de Jay? Antwoorden kan via een gele briefkaart. Wie geen gele kaarten meer heeft, kan bij Jesse uitleg vragen hoe je makkelijk aan een gele kaart komt. Jesse heeft dit seizoen al 4 gele kaarten op de voetbal gekregen De winnaar krijgt van elke speler een gratis pint. O ja, van elke speler behalve Bjorn Heymans, die kan er niet mee lachen als je zijn privé op het internet gooit. Zo weet je dat Bjorn diegene is met de “vlecht”

“Gaat dit verslag eigenlijk wel over voetbal,” vraag je je af? Ach beste lezer, met dat voetbal altijd, we kunnen toch eens over iets anders praten? Poepen bijvoorbeeld! Een dame met wie ik persoonlijk graag eens zou poepen is Stephanie Coorevits. Jaja beste lezer, dat is geen fout hoor. Ik bedoel niet haar zus Annelien. Stephanie ziet er uiteindelijk ook uit zoals op onderstaande foto, is net als ik geïnteresseerd in psychologie (zij het dan kinder), schrijft net als ik (zij het dan over mijn all time turnof gezond eten) en is mede daardoor toch voldoende arrogant om net voor de ejaculatie ik spuit je hier godverdomme vol, trol te denken. 

Jaja beste lezer, hier zie je mijn dichterlijke ziel open en bloot aan het werk. vol rijmt op trol Mocht Stephanie dit lezen en een licht tintelend gevoel in de onderbuik krijgen, bel gerust mijn vrouw Els De Schepper.  

Jaja ze heet Els De Schepper, dus je ziet dat ik ook al wat ervaring heb in de celebrity seks game. Mijn vrouw heet echt Els de Schepper, is geen mediafiguur en woont in Liedekerke terwijl er ook een Els De Schepper bestaat die wel een mediafiguur is en denkt dat haar anus het centrum van het universum is

En Olga Leyers dan, Bjorn?  Is zij tijdens haar optredens in De Slimste Mens niet even arrogant en daardoor interessant? Wel beste lezer, uiteindelijk niet. Olga Leyers lijkt me een type dat je onverhoeds op een mijne papa doet dat ook zo zinnetje trakteert en dan is de pret er voor mij wel af.

Dit gezegd zijnde, zullen we het even over VK Zavel hebben? Ok eventjes dan. Want… ze verliezen nogal veel tegenwoordig. Afgelopen zondag was het weer van dattum. Dat kan maar beter stoppen, VK Zavel. Supporters steunen hun team misschien in goede en kwade dagen, maar ik ben een objectieve waarnemer. Ik laat je al even snel vallen als de Amerikaanse kiezer Donald Trump omdat hij eens iemand bij de pussy grijpt. Het was dan nog maar een vrouw. Over pussies gesproken… Ach laat maar, vanuit mijn objectiviteit wil ik ook wel eens behulpzaam zijn hoor. Hieronder staat wat ik zag in de Imde wedstrijd en hoe ik dat zou verbeteren:

1. In de openingsminuut gaat Mike een aantal verdedigers voorbij en past naar Jonathan V die voor een leeg doel de bal in het zijnet trapt. Ik persoonlijk zou de bal tussen de palen trappen en scoren.
   
2. De Imdespits, beter bekend onder zijn voetbalnaam Diene Langen, verstuurt een schuiver richting doel. Niko probeert deze tevergeefs met zijn voeten te pareren en zo kijken we tegen een 0-1 achterstand aan. Ik zou als doelman mij laten vallen en de bal met mijn handen pakken.
   
   
3. Nadat Mike (met rechts!) en Steve (dankzij goed vooruit verdedigen van Kevin VB) ons op voorsprong brachten, komt Imde luttele seconden voor het rustsignaal alsnog langszij. Kejo keert een bal van de lijn, de rebound trappen ze ruim naast, maar geheel toevallig staat daar nog een Imde speler te lummelen die de bal binnen legt. Ik zou net voor de rust geen doelpunten meer slikken, dat is slecht voor de moraal jongens.
   
4. De tweede helft is op zijn zachtst gezegd doelpuntenrijk. Imde kwam op 2-3 waarna Mike met het hoofd gelijk maakt. Imde krijgt dan een strafschop na een actie die de ref eerst laat doorgaan en bestraft wanneer de kans gemist wordt. Ik zou als scheidsrechter niet met twee maten en gewichten werken. In de fase van puntje 1 werd Mike ook eerst aan de trui getrokken in de zestienmeter, mist Jonathan de daaruitvolgende kans maar komt er geen strafschop. In die context een onterechte meevaller voor Imde dus.
   
5. Bij 3-4 komt een ongevaarlijke voorzet toch in doel terecht. Ik zou als doelman de bal met mijn handen nemen, dat is al eens gezegd en lijkt me echt wel goede raad.

Met deze tips moet het zeker lukken, volgende week tegen Flora A. Als het alsnog mislukt, moeten we dan coach Segers onder druk beginnen zetten en aan vervanging denken? Maar nee, Rene Weiler moet aan niets anders denken dan voetbal en zet Olivier Deschacht op rechts. Zeg dan dat wij nog geluk hebben met Gino. Gino is mijn beste Zavelvriend

I

Wedstrijdverslag Zavel - Poreistampers

Beste lezer,

het leven van een reporter is geen pretje. Een barst in het gewricht tussen mijn grote teen en voorvoet gooit sinds vorige week danig roet in het eten. Ik wil me dan ook meteen bij coach Segers verontschuldigen. Sorry makker, het team zal het enkele weken zonder mijn enorme mobiliteit moeten klaren. Gelukkig schrijf ik mijn stukjes vooralsnog niet met mijn voeten en kan ik jou, trouwe lezer, nog bedienen. 

Maar ook deze hobby wordt nu moeilijker. Want om de match te zien, moet ik natuurlijk auto rijden en tot aan het veld stappen. Dingen waarvoor je dus wel eens voeten gebruikt. Neem het me dan ook niet kwalijk, beste lezer, dat ik zondagochtend om 10u10 arriveerde. Dit schrijven blijft voorlopig nog een hobby, tenzij de meelezende uitgever denkt: “is dat literair raspaard nog niet gestald? Ik heb hier een contract voor 20 boeken en wekelijkse columns liggen, kom er maar om!” Bel dan gerust mijn literair agente Els De Schepper, voor wie mijn waarde om en bij onschatbaar ligt. Afgelopen weekend iets minder weliswaar, maar dat is privé. Het worden sowieso onderhandelingen op het scherp van de snee.

Terug naar zondag 10u10 en tot mijn grote verbazing bleek de stand dan al tot 1-2 opgelopen. De horden fans begrepen meteen dat ik zonder hen geen degelijk wedstrijdverslag zou kunnen maken en hielpen me uit de nood. Wij zullen jou vertellen wat er gebeurde en fantaseer er jouw verhaaltje maar rond, Bjorn. Ondanks mijn pleidooi dat iets beschrijven wat ik niet gezien heb, me eerder voor professionele schrijvers lijkt en ik – herhaal – maar een beginnende amateur ben, kreeg ik volgende kleurrijke beschrijving voorgeschoteld:

S(upporters): Awel ja, we waren nog geen 5 minuten bezig en het was al 0-2. Een corner die binnengekopt werd… (oorverdovende stilte)

Bjorn: Euh ja en de 0-2 dan?

S: Awel ja, dat was de 0-2, diene corner (oorverdovende stilte)

B: OK, en de 0-1 dan?

S: Dat was ne flater van Niko (oorverdovende stilte)

Op dit ogenblik heeft uw held er even genoeg van, beste lezer. Ik kijk rond en zie een supporter van het eerste uur net als ik te laat arriveren. Wanneer de man in kwestie naast mij komt staan, ontstaat volgende boeiende dialoog:

B: Aha de *** zie. Ben je ook te laat vertrokken, makker?

***: Ja, zegt da wel. En godverdoeme, voor ene keer dat ik te laat ben, staat het al 1-2.

B: Neenee, ***, het is 0-2. Ik ben voor jou toegekomen en heb ons nog geen goal zien maken en ze vertellen dat het 0-2 was.

***: Hoe? Ik kom toe en zeggen me dat het 1-2 is en dat Mike gescoord heeft.

B: (aan de hierboven vermelde supporters) Hey, *** zegt dat het 1-2 is in plaats van 0-2

S: Aja, Mike heeft toch gescoord voor dat jij er was. Wist je dat niet?

Eerst en vooral mijn verontschuldigingen aan Mike. Iedereen weet dat ik jouw die hard fan ben. Maar een glazen toverbol kopen om jou te zien spelen als ik niet aanwezig ben, heb ik voorlopig nog niet gedaan, vriend. Je ziet nu wat mijn vriendschap waard is, het spijt me, makker.

Vervolgens verzin ik op basis van bovenstaande een leuk wedstrijdverslag:

Beste lezer,

ooit zag ik een voetbalwedstrijd waarin een corner getrapt werd. Voorwaar, een corner, zeg ik u. En deze magistrale actie kreeg nog een vervolg ook want de corner werd binnengekopt. Is dit geen stijlfout, want wordt niet de bal in plaats van die corner binnengekopt? Nee, in dat mystieke oord de Zavelse put werden in die tijden corners zowaar binnengekopt en ook nog goede ballen – perfect opgepompt – gegeven.

En in gene voetbalwedstrijd die mijn ogen aanschouwen mochten, ging een bal richting Niko. En die flaterde. Hierdoor sprong de stand magisch op 0-2. Kwatongen beweren dat er in elke voetbalwedstrijd wel corners getrapt worden, deze geregeld tot een kopbaldoelpunt leiden en bovendien in elke wedstrijd wel ballen Nikos richting uitgaan en deze geregeld flatert. Maar geloof dat niet, mijn kind, corners werden in die tijd even vaak gegeven als kippen hun tanden poetsen. Maar vader, en Nikos flaters dan? Zwijgt kleinen, gij zijt veel te slim voor uwen ouderdom en straks krijgt patj weer onder zijn voeten dat hij iemand beledigde met zijn verhaaltjes!

Verder scoorde in die wedstrijd Mike Mesens een doelpunt voor Zavel. Dus qua originaliteit was het ook al niet veel soeps. Ik wil er alleen nog het volgende over kwijt: Zavel was in het spel duidelijk de mindere van Poreistampers. We hielden moedig stand maar moesten in de laatste 5 minuten toch nog 3 doelpunten toestaan. Deze 1-5 eindstand is trouwens absoluut geen weerspiegeling van de bere-,beresterke partij die onze gelegenheidslibero Kejo op de mat legde.

Volgende week vertel ik u dan weer het verhaal van de heroïsche strijd tussen Zavel en Imde C. En heel misschien geef ik opnieuw meer details over mijn privéleven, waarom niet over die keer dat ik een Afrikaans dorpje in hongersnood bezocht?

Zavel - Oppem

Beste lezer,

U heeft het misschien al gemerkt: de fut is er wat uit. Het wedstrijdverslag Flora B - Zavel is niet verder gekomen dan de woorden "we hadden moeten winnen". Dit wedstrijdverslag komt voorlopig niet verder dan "we hadden moeten stoppen". Ik kan uiteraard niet voor de anderen spreken, dus maak er maar "ik had moet stoppen" van. Een logisch gevolg, beste lezer, wanneer je bij de voor en na foto's van afslankmiddelen ook al jaloers wordt op het "voor" lichaam. Ach fuck it, ik maak wel even ruimte voor de vrouw in mij en fake de hele boel tot jouw literaire orgasme komt. En zodus...

Beste lezer,

zaterdagavond ging ik in bad maar zondagochtend ga ik naar de Zavel! Onder een stralende herfstzon kwam Oppem op bezoek. Welke doldwaze avonturen stonden ons nu weer te wachten?

Avontuur 1: de keeper kwestie

Voor een bekerwedstrijd maakt Zavel - net als alle andere Europees spelende grootheden - graag van een andere doelman gebruik. Dat gaf vaste keeper Niko de kans om eens op zaterdagnacht/zondagmorgen (whoehoe Tropicana) zijn pantersprong te demonstreren. Wat gebeurde er precies? We zullen het blijkbaar nooit zeker weten, beste lezer, dus doe het maar met dit kortverhaal van een eenzame dame aan de bar. Haar vrienden zeggen: “Die daar, das een keeper”. Want werkelijk iedereen in Asse kent Niko als Zavels vaste man tussen de palen, maar voor de gek gehouden door haar Engelse roots denkt onze heldin dat Niko iemand om (van) te houden was. Overigens is een keeper ook “een ijzeren staaf die tussen de polen van een permanente magneet wordt geplaatst en die er voor zorgt dat het magnetisch veld, dat zich anders door de lucht zou verspreiden, nu heel gericht van de ene naar de andere pool kan gaan,” maar dat lijkt me net wat te vuns om dieper op in te gaan. Laat ons besluiten dat de dame een kleine spierscheur later de koude, harde realiteit onder ogen moest zien. Als Wim aan de deur staat, stapt Niko in en gaat hij voetballen.

Avontuur 2: Barts blessure

De voornoemde dame was overigens niet de enige met een kwetsuur op zondag. Bij een 1-1 tussenstand besloot Barts kuit dat het tijd werd om te scheuren. Hiermee werd de wedstrijd in een beslissende plooi gelegd want luttele minuten later stond het 1-4. Internet leert ons dat kuitblessures een van de meest voorkomende blessures bij hardlopers zijn. Proficiat Bart, zou ik zo zeggen! Ik dacht eerlijk gezegd dat de hardlooptijd voor jou voorbij was, maar je verrast me weer, vriend. Blijkbaar zou je explosieve bewegingen moeten vermijden, dus leg even jouw telefoon aan de kant als Niko belt, ok? Het komt goed, makker.

Avontuur 3: de man in het zwart

Het woord onbekwaam wordt al te makkelijk rondgestrooid tegenwoordig, maar de leiding afgelopen zondag moet nog 10% verbeteren om onbekwaam te worden. Ach ja, uiteindelijk heeft het ons niet echt tegengewerkt en alleen maar gefrustreerd. Frustratie is en blijft een eerstewereldprobleem, vrienden, dus laat er ons maar gauw over zwijgen.

En dus besluiten we nog even met felicitaties aan doelpuntenmakers Gino, Steve en Mike. Voor Oppem werden de goals gescoord door mensen die ik niet ken, dus een welgemeende fuck you en kust mijn kloten dan maar. Kost het zoveel moeite om even tot bij de columnist te komen en “dag mijnheer, mijn naam is …” te zeggen? Nee mijnheer, dat is volk dat op ons neerkijkt omdat dat een goal maakt. Het zal volgende week ook weer iets zijn. Dan komt Poreistampers, de uittredende kampioen, op bezoek bij Zavel, de huidige competitieleider. En laat het dan net Wereldvoedseldag zijn, ik zou geen Porei willen zijn!

Bjorn Man in Altea - deel II

Bjorn Man in Altea

Wedstrijdverslag Smeerebbe - VK Zavel

Beste lezer,

hoe vaak komt u in Geraardsbergen? Persoonlijk beperk ik mijn bezoeken aldaar tot het absolute minimum want jawel... In een ver en grijs verleden werd uw reporters hart in deze Vlaamse Sin City gebroken. De jonge deerne in kwestie is - haar rondborstigheid ten spijt - al lang vergeten maar haar mama en vooral diens verwelkomende woorden "Als ge gij graag ne pita hebt, zal ekik u daar achter gaan mijne jongen," zijn herinneringen aan een mooie jeugd. Een voetbalwedstrijd in deelgemeente Smeerebbe is dan ook geen pretje voor uw reporter, beste lezer, maar de plicht gaat voor alles. En trouwens, ook zonder mama Godelieve zijn de pita’s blijven komen dus who cares, yolo en ly Els De Schepper!

Er was vooraf wel nog een sprankeltje hoop dat de trip dit jaar niet zou doorgaan. Smeerebbe startte het seizoen namelijk met een stilgelegde wedstrijd wegens te weinig spelers en een forfaitnederlaag, ook al wegens te weinig spelers. Wegens genoeg spelers (13 stuks om precies te zijn) kon de clash met Zavel toch plaatsvinden. Tja, populariteit is en blijft een vloek.

Het enthousiasme bij de thuisploeg verstomde echter algauw. Vanaf minuut één nam Zavel het heft stevig in handen en ging met vlot passenspel richting het vijandelijke doel. Scoren lukte aanvankelijk niet maar voor de tweede week op rij bracht een oefening van op training redding. Waar Jesse donderdag nog door ploegmakker Jimmy omhoog geschoffeld werd, namen ditmaal de Smeerebbe verdedigers de honneurs waar. Bjorn Everaert, steeds minder fuifbeest op zaterdag en steeds meer gerespecteerd op zondagmorgen, bespaarde ons een eventuele gemiste strafschop en schoof in het geharrewar de 0-1 knap binnenkant voet binnen. In alle ernst: hou dit vol Bjorn, het wordt beter en beter makker.

Iemand die niet echt beter wordt, is Mike. Hij is namelijk al erg goed. Snel na de openingstreffer soleerde hij voorbij een zevental verdedigers om de bal ook al beheerst binnen te leggen en de voorsprong te verdubbelen. Al die beheersing begon voor sommigen net iets teveel te worden en dus botsten Jesse en Bjorn maar eens lekker op mekaar. Bjorn kwam de klap niet te boven en liet zich vervangen. Ik zal hier zeker niet wekelijks de wissels in detail bespreken, beste lezer, maar deze moet er gewoon in. Eerst en vooral omdat na de wissel de Zavelse flanken door het illustere duo Segers-Heymans bevolkt werden. Bijna 200 kg aan flanken, menige vleeskoe kan er jaloers op zijn! Toch hinderde dit de bezoekers niet om rustig te blijven en net voor rust kon Mike de 0-3 binnenkoppen.                                                   

Tijdens de rust voelde Bjorn Everaert zich al wat beter en wou hij opnieuw het veld op. Hoe aanlokkelijk dit voorstel voor trainer Segers ook was, de scheids ging niet akkoord. Getriggerd door deze onrechtvaardigheid begon Zavel furieus aan de tweede helft. Mike scoorde tweemaal en ook Steve deed zijn duit in het zakje, 0-6 en wedstrijd gespeeld. Mogen we overigens aan de tegenstand vriendelijk vragen om niet langer “links, links, hij sjot met links” te roepen wanneer Mike aan de bal komt? We zijn het wel een beetje beu gehoord en je kan het toch niet stoppen. Het is alsof iemand “rond zijn as, rond zijn as, de wereld draait rond zijn as” roept en probeert om de avond te voorkomen. Onbegonnen werk dus.

Mike zelf was ook voldaan en beperkte zich in het laatste halfuur tot alweer een vernietigende dribbel, gevolgd door een onbaatzuchtige assist aan Bjorn Heymans. De sukkelaar was al een paar keer over zijn voeten gestruikeld, dus alweer een mooi teken van teamgeest, camaraderie en lachen met dikke mensen. Tussendoor scoorde Smeerebbe ook twee keer, lees gerust hun verslag als je er meer over wil weten.

Ik besteed liever aandacht aan de volgende wedstrijd tegen Bareel, meteen de opener van de competitie. Want geef toe, beste lezer, het seizoensbegin van VK Zavel mag zeker gezien worden. We vangen zelfs geruchten op dat andere titelkandidaten zich stilaan zorgen maken. Zo lezen we op de Amigos de Asturias website “Este equipo de Zavel es muy dangerrrrrroso” en zou Poreistampers de transferdeadline al wat willen opschuiven om nieuwe spelers aan te trekken. Het wordt de komende weken spannend, beste lezer, blijf het hier vooral volgen.

Behalve volgende week, dan ben ik Spanje.

Wedstrijdverslag VK Zavel - Imde C

Beste lezer,

een kleine enquête onder jullie heeft drie zaken aan het licht gebracht:

• het eerste verslag vonden jullie leuk
• het tweede verslag vonden jullie niet leuk
• het derde verslag vonden jullie weer leuk

Als er dus logica bestaat, raad ik u ten stelligste af dit vierde verslag te lezen.

Maar kom, een goed begin is het halve werk. Daar dacht VK Zavel zondag net hetzelfde over, wanneer Mike Mesens (jaja, ditmaal zelfs met achternamen, zo zelfzeker ben ik nu) al in minuut twee op de rechterflank doorstoomde en de bal beheerst met binnenkantje links in doel streelde. Een pracht van een doelpunt, wat nogmaals bewijst dat Mike niet alleen sterk maar ook sluw kan zijn.

Maar de sluwste aller vossen blijkt andermaal coach Gino Segers te zijn, beste lezer. Hoeveel ingestudeerde hoekschoppen heeft u al in de Kuip mogen bewonderen? Wel in Ginos eerste officiële match als trainer was het al van dattum. Dit wonderlijk spektakel waarbij Jonathan Van Ransbeek de bal laag over de grond naar de inlopende Jesse Mesens schuift, die vervolgens een te korte kaats faket waardoor Jonathan met bal en al op en over de tegenstander duikt en zo een (onterechte) penalty uitlokt, verdient een oorverdovend applaus. Aangezien de meesten onder u er zondag niet waren, ga nu even gerust uw gang, beste lezer, ik wacht wel... Zo, dat was leuk. 

Minder leuk was echter Jonathans vervolgactie waarbij hij de elfmeter op de lat knalde. Een unieke kans om na amper 5 minuten de marge te verdubbelen, werd dus de nek omgewrongen.

Imde kreeg er zo stilaan genoeg van en eiste steeds meer balbezit op. Want beste lezer, laat ons niet vergeten, dat deze tegenstander de laatste twee seizoenen telkens verliezend bekerfinalist en runner-up in de competitie was... Losers dus. Grapje jongens, niet meteen kwaad worden. Jullie zijn best ok en hebben alles in huis om een topelftal te worden. Prachtige zet trouwens om jullie ploegafgevaardigde na de wedstrijd in het hokje van de scheids te sturen. Zoals jullie al weten, heeft het geholpen. Wie overigens meer wil weten over deze jongedame, zal ik kort zijn: mijn vrouw leest deze verslagen ook. En dat zegt voldoende.

Terug naar de wedstrijd, waar ondanks de spelsituatie Zavel ook dreigend was. Steve Collyns rende zich de ziel uit het lijf en leek als vanouds weer over meerdere longen te beschikken. Groot was onze verbazing toen Steve ook over een rechtervoet bleek te beschikken en hem gebruikte om de 2-0 van buiten de zestien kurkdroog in doel te schieten. En wie dacht dat Steve daarmee uitverteld was, kreeg lik op stuk wanneer hij ook nog de 3-1 aantekende. Tussendoor had Imde overigens een hoekschop binnengefrommeld, probeer dat maar eens verhalend te beschrijven. Overigens, elke Zavelsupporter concentreerde zich liever op deze ietwat verrassende, maar verdiende overwinning in de maak.

Daar bleek de scheidsrechter het echter niet mee eens. De brave man keek eens rond en dacht: "ik zal er maar een paar een gele kaart geven, dan ben ik er ook meteen vanaf." Aan Zavelse kant kregen Mike en Jesse een gele kaart wegens het spelen onder dezelfde familienaam, wat later grote gevolgen zou hebben. Maar eerst dien ik u nog te vertellen over de aansluitingstreffer. Imde verstuurt een lange bal, die door Bart De Boitselier voorbij doelman Niko Bogemans gekopt wordt. Bart was duidelijk de laatste man en stond bij deze actie meters achter de laatste verdediger. Buitenspel dus, maar ja die ploegafgevaardigde speelt zoals gezegd haar rol fantastisch... 3-2 bij de rust dus.

In het tweede gedeelte had Zavel alles onder controle, tot wanneer Jesse eerste - en toegegeven stevige - overtreding tot zijn tweede kaart en de uitsluiting leidde. Imde had nog 25 minuten met een man meer en dat bleek net iets teveel van het goede. Met een frommelgoal en een mooi uitgespeelde actie twee minuten voor tijd, boog deze jonge ploeg de achterstand om in een 3-4 overwinning.

Belangrijker dan de tweede helft en de eindstand is de les die VK Zavel hieruit kan trekken. Onze boys in orange staan verder dan verwacht en zullen ook dit seizoen weer menig tegenstander pijn doen. Dit laatste wel op voorwaarde dat iedereen er zijn hoofd bij houdt tijdens de match en gezond blijft. Wat dat betreft, geeft uw reporter alvast het goede voorbeeld, door om 16u thuis te komen en al om 17u te slapen. 

Met de kippen op stok heet dat, beste lezer. 

Sire, il y a des Belges

Beste lezer,

eind juni 2016 beledigde Carl Huybrechts heel wat landgenoten. Hij haalde het namelijk in zijn hoofd om de toen heersende Rode Duivels gekte als hetze te benoemen. Kwaad opzet om eerlijke, hardwerkende flaminganten een rad voor de ogen te draaien. Koren op de molen van de Walen en andere België-mindede doppers, die alras teruggrijpen op enkele arme drommels die in rood-geel-zwart de overwinning op Hongarije vieren. Belgicisme vergelijken met Halloween of elke andere rage, hoe haalt deze eens zo ravissante krullenbol het in zijn hoofd!

Eerst en vooral beste lezer: was u beledigd door Carl Huybrechts? Persoonlijk hecht ik nog meer waarde aan de maatschappelijke beschouwingen van mijn buurman Kamiel Vandeweghe, wiens meest gesmaakte politieke visie luidt: "Voor ne rooie moet ge stoppen, voor ne groene doorrijden en voor nen oranje mag je zelf kiezen". Al kan Kamiel het ook over de werking van de verkeerslichten gehad hebben. Reageer zeker even via de fansite, Kamiel.

Ondertussen zijn we 9 luttele weken -  maar vooral een nederlaag tegen Wales en een Spaanse bolwassing later - en wat blijkt? Carl had het ondanks alles - Antwerpenaar, krullenbol, blond, hautain - misschien nog niet bij het verkeerde eind. Want één van de Belgische symbolen, datzelfde nationale voetbalelftal, kreeg tijdens de wedstrijd een striemend fluitconcert over zich heen. Ik tel 0 nationale driekleuren in het straatbeeld om onze jongens moreel te steunen. Maar betekent dit dan weer dat er geen Belgen bestaan?

Het tegengestelde lijkt me net wel van toepassing. We hebben met zijn allen gejuicht als het goed ging en hadden tegelijkertijd toch wel bedenkingen bij onze ambities. De finale halen, och kom, de halve finale moet al goed genoeg zijn. En eigenlijk spelen we toch niet zo goed, maar Wilmots heeft er wel een ploeg van gemaakt. Olala, een sudden death wedstrijd tegen de Magyaren, daar gaan we veel conclusies uit kunnen trekken. Want nu is dat elftal niet zo goed meer, maar in de Middeleeuwen was Hongarije een machtig land, dus hou daar maar rekening mee. Kijk, we verslaan hen met 4-0! Wij worden kampioen, wij worden kampioen!

We hebben met zijn allen gekeken naar België-Wales. Stilte tijdens de wedstrijd, de ploeg aanmoedigen, want ze hebben het moeilijk. Kiezen tussen één van onze vele strijdliederen zoals Tous ensemble, on est chez nous of... Tja dat is het zo een beetje. Waar is dat feestje is minder toepasselijk als je overspeeld wordt. Liever stil zijn, kijken, pas juichen wanneer de wereld niet met ons kan lachen omdat we te vroeg zouden gejuicht hebben. En na afloop: kwaad zijn. Niet weten hoe het beter moet, maar toch zeggen dat het niet goed was. Wilmots buiten? Ja, nee, ja, nee... Dat moet de Bond beslissen. Maar dat die Courtois toch ook maar oplet wat hij zegt! De ploeggeest ondermijnen, waarom val je iemand zo in het openbaar aan? Dat doet een Belg niet.

Na België-Spanje roepen we. Quotes die ons typeren, vliegen door de ether. Onder Wilmots was het niet slechter, dus haal hem terug. Fantastische mensen, het was niet goed, maar nu is het niet beter, dus laat ons terugkeren naar niet goed. Wilmots was een echte Belg, die sprak Nederlands en Frans. Geef gerust die Oostkantons terug aan de Pruisen, we moeten ze niet. Tenzij ze zich aanpassen en niet langer hun eigen taal spreken. Kies een van onze talen, we hebben er toch twee en als je de dialecten meetelt zelfs elvendertig. Martinez heeft tijd nodig en was de beste die we budgettair kunnen krijgen. Je had deze onderhandelingen nooit op budget moeten voeren. Zeg tegen Mourinho dat hij wereldkampioen kan worden en hij zal aandachtiger luisteren dan wanneer je een cv'tje verwacht.

Et nunc? Er zijn Belgen, 11 miljoen in omloop en hun aantallen lopen op. Horden besluiteloze doch goed bedoelende drommels, onder de kerktoren mensen bevolken onze natie en houden veilig het hoofd onder het maaiveld. Ze spreken een taaltje dat men twee dorpen verder vaak met moeite nog herkent, maar verwachten wel dat nieuwelingen zich moeiteloos integreren. Ze hebben bang, weten niet goed van welk hout pijlen te maken en laten maar wat over zich heen lopen; Napoleon en Wellington hebben intussen duizenden minder bekende opvolgers die ons land als slachtveld kiezen om hun strijd te beslechten.

Wat moeten we dan doen, beste lezer? Wel niets, just be. Dat is al meer dan genoeg. De wereld heeft ons allemaal en jou specifiek zeker nodig. Bovendien levert deze ingesteldheid ons een enorm voordeel op: de dag na Carl Huybrechts' misselijkmakende optreden, kan de media je niet verder martelen en fuckin' Milow op het scherm laten reageren.

Wedstrijdverslag VK Zavel - Ajuinen

Woord vooraf: Na een welverdiende time-out, cursus fijngevoeligheid en duidelijke instructies over de wedstrijdverslagen, kan/mag uw trouwe reporter opnieuw aan de slag. Uiteindelijk vond een meerderheid het allemaal best grappig en lezen ze deze onzin graag. Behoort u tot de minderheid die dit onzin vindt en het allemaal niet wil lezen, dat mag ook.
Wat mij betreft ga ik graag in op de uitdagende vraag om iets grappigs, doch niet kwetsend, liefst zonder namen te noemen maar toch zeker om te lachen, maar niet over de schreef gaand, maar ook niet saai te schrijven. Hieronder mijn allerbeste poging tot:

Beste lezer,

Sinds kort kampen we in België met een hittegolf. Dan doen mensen pas vreemde dingen. Waar ze de rest van het jaar voor de tv hangen en zo weinig mogelijk bewegen, komen de meesten onder ons vrolijk buiten gehuppeld. Terwijl men overal aanraadt om dat net niet te doen.
Bovendien zoeken we elkaars gezelschap massaal op in vreugdevolle settings als Plopsaland, om het allemaal nog wat knusser te maken. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat er op een mega-event als VK Zavels titanenstrijd met de Ajuinen er wel wat raar volk rondliep.

De scheidsrechter was alvast een mooi voorbeeld. Amper 5 minuten in de wedstrijd zag hij een handsbal binnen de 16 meter van Zavel, waar Mike Hij-wiens-zus-in-Spanje-woont-en-geen-frieten-bakt beweerde dat het duidelijk buiten de grote baklijn gebeurde. Bovendien gebruikt hij zijn handen doorgaans voor heel wat anders dan om zo'n stomme bal te raken, dus kan je gerust stellen dat Ajuinen een onterechte strafschop kreeg. "Als het zo zit, laat ik die hele penalty gewoon binnen," dacht Kenneth Hij-waarvan-ik-niet-zoveel-weet en VK Zavel kon gaan achtervolgen.

Gelukkig kunnen we dan steeds op Hij-wiens-zus-in-Spanje-woont-en-geen-frieten-bakt rekenen en luttele tijd later ramde hij de gelijkmaker in doel. Wat een ram! Het schot bedoel ik dan uiteraard en niet de speler zelf. Zijn lieve vriendin zou zeggen: "Een ram? Het is eerder een...," maar gezien het nieuwe beleid breken we die zin lekker op tijd af. Wie een put graaft voor een ander, valt er soms zelf in. Niet met mij, lieve vrienden!

Terug naar de wedstrijd dan, waar VK Zavel ook aan de oververhitte achterban dacht. Deze kregen namelijk een ijskoude douche wanneer een bezoekende Ajuin zich op links doorzette en de bal met rechts binnen knalde. Geen paniek, beste lezer, want naast Hij-wiens-zus-in-Spanje-woont-en-geen-frieten-bakt, beschikt Zavel ook nog over Jesse Hij-wiens-zus-in-Spanje-woont-en-wel-frieten-bakt. Wist u dat dit broers waren? Deze jeugdige spring-in-'t-veld lokte met ware doodsverachting een overtreding uit, die Zavel op haar beurt een strafschop opleverde. Deze werd keurig door Jonathan  Hij-wiens-carnavalgroep-zondag-pitaschotel-à-volonté-serveert omgezet en de bordjes hingen voor de tweede maal in evenwicht.

Nu kwamen de Zavelboys pas lekker op dreef, beste lezer. Voor je iemands ouders kon beledigen, hadden Steve Hij-aan-wie-Willem-de-Zwijger-nog-een-puntje-kan-zuigen en opnieuw Hij-wiens-zus-in-Spanje-woont-en-geen-frieten-bakt na een indrukwekkende rush langs minstens vijf bezoekende spelers ons in veilige wateren gebracht. Tijd om te rusten, waarbij iedereen respectvol met elkaar omging bij het nuttigen van de nodige verfrissingen.

Na de pauze leek het wel alsof er in de bezoekende verfrissingen een ietsie pietsie andere substanties gemengd waren. De bezoekende libero bijvoorbeeld zou als speler van Zavel geheid als Hij-die-veel-"skaën"-roept-meestal-gevolgd-door-ik-ga-op-a-bakkes-slaan door het leven gaan. Onderlinge ruzies in ploegsporten, het blijft een vreemd mysterie. Skaën is overigens een dialect woord voor rare. Het moet nogal wat zijn als zo'n vreemde vogel blijkbaar de meest normale van jouw ploeg is en de anderen met rare aanspreekt. Wat wel voor de man spreekt, is zijn blijkbaar onbeheersbare drang om zich als inwoner van Aalst te proclameren. Als jij het uithangbord van deze stad bent, zou ik me nog liever in Flint, Michigan (zie foto van het drinkwater aldaar) vestigen, vriend.

Gelukkig deerde dat neveneffect het Zavelse feestje niet. Hij-aan-wie-Willem-de-Zwijger-nog-een-puntje-kan-zuigen ontbond nogmaals zijn duivels en schoof de 5-2 beheerst in het zijnet. Meteen daarna verraste onze coach echter vriend en vijand door de speler in kwestie uit de spits en naar de flank te halen. De trouwe supporters wisten hoe laat het was: Bjorn Hij-voor-wie-Burger-King-naar-België-komt deed alweer een poging om zich niet alleen vanachter zijn pc belachelijk te maken. Diep in de spits zal je staan, Judas! Ajuinen reageerde hierop bovendien zeer gevat en scoorde vanuit het niets de 5-3. Het werd spannend, beste lezer.

Al is spannend een woord dat tegenwoordig misschien wat snel gebruikt wordt, beste lezer. Want enkele ogenblikken later had  Hij-voor-wie-Burger-King-naar-België-komt Zavel alweer een doelpunt bezorgt, wat normaal gezien voor wilde taferelen bij de supporters zorgt. Deze keer zat het merendeel al in de kantine, wat nogmaals aantoont dat het met die hele spanning wel meevalt. Afsluiten dan maar die handel, door te schrijven dat Hij-wiens-zus-in-Spanje-woont-en-wel-frieten-bakt ook zijn doelpuntje meepikte en zo de eindstand op 7-3 bracht.

Zo zo, het was me het zondagje wel weer. Volgende week begint het echte werk met de eerste bekerwedstrijd tegen Imde C. Kom zeker langs, beste lezer, en vertel eens aan iemand wat u van dit verslag vond. Dat doen we graag.